3561

W komunikacie złożonym Akademii Francuskiej za pośrednictwem profesora Lippmanna i ogłoszonym w sprawozdaniu z posiedzenia w dn.12 kwietnia 1898r. Maria Skłodowska - Curie oznajmiła prawdopodobielistwo istnienia w rudzie uranowej nowego pierwiastka o bardzo silnej promieniotwórczości. Pierwszy etap odkrycia radu był zakończony. Teraz rozpoczęło się sprawdzanie hipotezy drogą doświadczalną. Piotr i Maria Curie szukają tego "nadzwyczaj aktywnego ciała" w jednej z rud uranowych, tzw. smółce (pechblendzie). Rozpoczynają systematyczne badania polegające na wydzielaniu ciał wchodzących w skład smółki i mierzeniu promieniotwórczości każdego z wydzielonych składników. W toku pracy okazuje się, że promieniotwórczość koncentruje się głównie w dwóch chemicznie odrębnych frakcjach przerabianej rudy. Uczonym daje to asumpt do twierdzenia, iż istnieją tu dwa odrębne ciała radioaktywne. W lipcu 1898r. ogłosili odkrycie jednego z nich, który Maria nazwała polonem na cześć swojej ukochanej Ojczyzny. W grudniu 1998r. poinformowali oni Akademię Nauk o odkryciu radu - pierwiastka śladowego, silnie promieniującego . Choć istnienie radu nie ulegało już wątpliwości, sam pierwiastek w postaci czystej nie został jeszcze wydzielony. Dopiero w czasie dalszej, czteroletniej mozolnej pracy udało im się wyizolować, z wielu ton importowanego z Czech uranitu, 1/10 grama czystego pierwiastka.

W ciągu lat 1899 i 1900 Piotr i Maria Curie ogłaszają komunikat dotyczący odkrycia "elektryczności indukowanej", którą rad wywołuje, i drugi - o ładunku elektrycznym przenoszonym przez promienie. Poza tym redagują na Kongres fizyków w roku 1900 sprawozdanie ogólne o ciałach promieniotwórczych które wznieca wśród europejski fizyków niezwykłe zainteresowanie.

Rozwój nowej nauki o promieniotwórczości postępuje coraz szybciej - wprost błyskawicznie.

Zbadane przez Piotra Curie działanie magnetyczne wskazywało, że niektóre promienie emitowane przez rad niosą ładunki dodatnie, inne ujemne, a jeszcze inne nie reagują na działanie magnesu. W późniejszym czasie (ok.l900r.) Rutheford pierwsze nazwał promieniami alfa, drugie promieniami beta, trzecie - gamma.

Od roku 1899 do 1904 państwo Curie ogłosili - bądź każde z osobna, bądź razem, bądź też wspólnie z którymś ze swoich kolegów, trzydzieści dwie prace naukowe. Każda z nich jednak - to owoc jakiegoś zwycięstwa. Oto wykaz najważniejszych spomiędzy nich:

■    "O działaniu chemicznym promieni radu" (Maria i Piotr Curie, 1899);

•    "O ciężarze atomowym baru zawierającego rad" (Maria Curie, 1900);

•    "Nowe ciała promieniotwórcze i promienie przez nie wysyłane" (Maria i Piotr Curie, 1900);

■    "O promieniotwórczości indukowanej, wywoływanej przez sole radu" (Piotr Curie i Andrzej Debierne, 1901);

■    "Fizjologiczne działanie promieni radu” (Piotr Curie i Henri Becquerel, 1901);

■    "O ciałach promieniotwórczych" (Maria i Piotr Curie, 1901);

■    "O ciężarze atomowym radu" (Maria Curie, 1902);

■    "O absolutnych pomiarach czasu" (Piotr Curie, 1902);