35644

rozwiązanie ma oczywiście swoje zalety i wady. Zaletą jest oczywiście zunifikowanie aktów wydawanych przez organy stanowiące i ich zarządy, a więc przyjęcie pewnych ogólnych reguł obowiązujących na terenie całego kraju. Ponieważ te akty to są akty powszechnie obowiązujące, stąd też te istotne wymogi powinny być uregulowane wyraźnie i wyczerpująco. Wadą jest sztampowość, która nie pozwala w różniących się często gminach, formułować akty prawa miejscowego, m in. statuty, w sposób, który daje gwarancję uwzględnienia tej specyfiki.

Procedura uchwałodawcza stanowienia aktów prawa miejscowego

Ma charakter fragmentaryczny, jest szczególnie dotkliwie odczuwalne i szczególnie dotyczy stanowienia aktów przez organy kolegialne w formie uchwał. W obowiązującym ustawodawstwie ustrojowym, czyli tych trzech ustawach ustrojowych, brak jest nawet ramowych regulacji postępowania uchwałodawczego. Nie wskazano w niej ani podmiotów, którym przysługuje inicjatywa uchwałodawcza, nie zostały w niej unormowane podstawowe wymogi związane z trybem postępowania z projektem uchwały, nie doprecyzowano dostatecznie sposobu głosowania, zwłaszcza głosowania tajnego, sposobu ogłaszania uchwały, zwłaszcza gdy z nią wiąże się jej wejście w życie. Innymi słowy procedura uchwałodawcza w znacznej mierze została pozostawiona w rękach samych samorządów. To mniej więcej tak jak z regulaminem sejmu. Konstytucja w bardzo ogólnych ramach reguluje postępowanie ustawodawcze i pozostawia samemu parlamentowi rozstrzygnięcia dotyczące procedury ustawodawczej, regulamin sejmu i senatu. Tego rodzaju rozstrzygnięcia zawiera. Oczywiście w ramach całej procedury uchwałodawczej należy wyróżnić. Inspirację uchwałodawczą, przygotowywanie i opracowywanie projektu, sporządzenie projektu uchwały, przedłożenie projektu uchwały radzie no i w związku z tym całe postępowanie z projektem w trakcie sesji, to jest przygotowanie sesji, ta cała procedura sesyjna, podjęcie uchwały, podpisanie uchwały, na końcu jej ogłoszenie. A zatem to jest całe postępowanie uchwałodawcze. Inspiracja uchwałodawcza. Podobnie jak u ustawodawstwie, gdzie odróżnia się inspirację od inicjatywy ustawodawczej. Inspiracja ustawodawcza podobnie jak inspiracja uchwałodawcza to zwerbalizowanie rzeczywistej potrzeby ustanowienia ustawy czy uchwały. Często właśnie ta inspiracja kontrolowana oczywiście oznacza podjęcie całego kompleksu czynności, od których zależy możliwość wniesienia uchwały pod obrady rady, a więc zrealizowanie wszystkich formalnych wymogów związanych z wniesieniem projektu uchwały pod obrady rady, innymi słowy taki projekt uchwały rady należy napisać, zaopiniować w sposób wewnętrzny, uzgodnić i dopiero spełnienie tych czynności umożliwia wniesienie projektu uchwały pod obrady rady. Oczywiście prawo nie reguluje inspiracji, podobnie jak ustawodawstwo. To kto to robi, regulują normy i zwyczaje polityczne i oczywiście tym podmiotem inspirującym może być podmiot władzy, albo podmiot spoza struktur władzy, głównie mam tu na myśli zrzeszenia obywatelskie. Ale ponieważ u nas struktura procesów prawodawczych jest wertykalna, to najczęściej ta inspiracja pochodzi od ośrodków głównie władzy politycznej, bo przecież wiecie o tym, że cała administracja publiczna ma swoje gremia polityczne i fachowe. Inspiracja prawodawcza głównie powoduje od niej gremium polityczne. Tak jak większość inicjatyw ustawodawczych pochodzi od rządu, tak i tutaj pewne prawidłowości