Sądy administracyjne francuskie rozpatrywały 2 typy spraw. Stosownie do tych typów wyróżniono skargę kasacyjną (o uchylenie aktu administracyjnego) oraz pełnego orzekania (o samo odszkodowanie za błędy administracji).
Właściwe sądownictwo administracyjne powołano w konstytucyjnej monarchii pruskiej. Zbudowano je w latach 1872-1883.
Pruskie sądownictwo administracyjne było trójinstancyjne:
> Rolę sądów I instancji pełniły wydziały powiatowe (były to organy wykonawcze samorządu powiatowego)
W wydzielonych miastach I instancję stanowiły wydziały miejskie.
W ten sposób najniższą instancję powiązano z samorządem terytorialnym.
> Jako sądy II instancji ustanowiono wydziały obwodowe (działały one na szczeblu rejencji, wyjątkowo rozstrzygały również skargi I instancji)
> Najwyższa instancja sadowa bvł Wyższy Trybunał Administracyjny, który był oddzielony od administracji jak i od sądów zwyczajnych (mógł orzekać zarówno w I i zarazem ostatniej, II jak i III instancji w zależności od rodzaju sprawy)
Właściwość pruskich sądów administracyjnych określono przy pomocy metody mieszanej. Zasadniczą metodą było wyliczenie spraw podlegających orzecznictwu sądów administracyjnych (enumeracja). Klauzulę enumeracyjną uzupełniała klauzula generalna, stosowana w sprawach policyjnych i skarbowych.
Kompetencja sądów pruskich pozwalała na orzekanie w większości przypadków merytorycznie, ale w niektórych przypadkach sądy orzekały też kasacyjnie.
W Austrii sądownictwo administracyjne powstało dopiero na podstawie konstytucji z 1867 r. W roku 1875 powołano Trybunał Administracyjny. Była to jedyna instancja sądowo-administracyjna. Trybunał składał się przeważnie z fachowców, a na czele trybunału stali tzw. pierwszy i tzw. drugi prezydent.
Właściwość trybunału określono przy pomocy klauzuli generalnej. Rozstrzygał skargi na sprzeczne z prawem decyzje administracyjne. Jednocześnie wyłączono spod jego kompetencji pewne sprawy wyliczając je enumeratywnie.
Trybunał posiadał wyłącznie uprawnienia kasacyjne wobec zaskarżonego aktu administracyjnego, co oznacza, że mógł zatem zaskarżoną decyzję uchylić i odesłać właściwemu organowi administracyjnemu do ponownego rozpoznania.