35735

Decentralizacja prawna - organ wyższego szczebla nie ma możliwości bezpośredniej ingerencji w decyzje organu niższego gdyż organ niższy nie jest podległy ani służbowo ani osobowo organowi wyższemu Decentralizacja faktyczna - organ wyższego szczebla przyjmuje zasadę unikania wnikania w decyzje organu niższego, albo nie zajmuje stanowiska bo jest niefachowy

5.    Zasada koncentracji i dekoncentracji w administracji

Zasada koncentracji - mamy z nią do czynienia wówczas, gdy kompetencje przyznane administracji mają być spełniane przez szczeble wyższe, zwłaszcza szczebel centralny. Następuje wówczas skupienie prawa do decyzji w ręku jednego organu np. ministra, wojewody, gubernatora

Zasada dekoncentracji - polega na powierzeniu kompetencji administracyjnych dotyczących jednej dziedziny większej liczbie organów administracyjnych lub przekazaniu uprawnień organom terytorialnym (dekoncentracja terytorialna). Taka sytuacja prowadzi do rozłożenia prawa decyzji i odpowiedzialności pomiędzy różne czynniki, niezależnie od tego, czy organy niższego stopnia mają jakikolwiek zakres niezależności od organów nadrzędnych.

Najczęściej obie te zasady wzajemnie się przenikają i w praktyce o koncentracji czy dekoncentracji w administracji mówimy wówczas, gdy mamy do czynienia z przewagą jednego z tych elementów.

6.    Zasada hierarchicznego podporządkowania w administracji

Ze względu na powiązania pomiędzy organami administracji a zwłaszcza na zakres podporządkowania organów niższego szczebla organom nadrzędnym najwcześniej wykształconą zasadą organizacyjną była zasada hierarchicznego podporządkowania.

W czasach nowożytnych stosowano te zasadę najpełniej w monarchiach absolutnych.

Panujący albo upoważnieni przez niego urzędnicy centralni decydowali o obsadzie stanowisk, awansach, karach, odpowiedzialności służbowej itp. Wydawali też w stosunku do organów niższego szczebla wiążące polecenia i dyrektywy w odniesieniu do całego zakresu ich działania niewykonanie polecenia służbowego narażało urzędnika na różnorakie sankcje, do usunięcia ze stanowiska włącznie

cechą charakterystyczną był także brak prawnej niezawisłości organów podległych w stosunku do nadrzędnych

System administracji oparty na zasadzie hierarchicznej zależności był charakterystyczny dla Francji napoleońskiej oraz krajów czerpiących z niej wzory ustrojowe, zwłaszcza Księstwa Warszawskiego.