W przerwach w pracy wieszcz urządzał sobie wycieczki w Alpy. Podobno mógł dostrzec Mont Blanc ze swojego okna w pokoju w pensjonacie Les Paquis. Z listów Słowackiego wynika, że miał wielkie problemy z pisaniem. Wena nachodziła go tylko w nocy. Z tych samych listów wynika też, że Kordian powstał w ciągu jednego miesiąca, chociaż faktycznie prace nad nim trwały znacznie ponad pół roku.
Pierwsze wydanie dramatu miało miejsce w 1834 roku. Dzieło wydrukował zakład Pinardów. Sprzedaż prowadzona była początkowo jedynie w Paryża Kordian ukazał się jako dzieło anonimowego autora. Podobno Słowacki obawiał się konsekwencji tego, że w złym świetle ukazał rodzinę carską. Przez to, wiele środowisk było przekonanych, że autorem Kordiana był Adam Mickiewicz, chociaż poeta stanowczo temu zaprzeczał. Ten fakt był wielkim komplementem dla młodego Słowackiego.
Przedstawione wydarzenia nie są ułożone chronologicznie, czas nie jest linearny. Niektóre sceny nawiązują do wydarzeń historycznych. „Przygotowanie” odbywa się ostatniej nocy 1799 roku - 31 grudnia. Wiedźmy i szatani tworzą wówczas przywódców powstania listopadowego (1830).
Sceny z Aktu I dotyczą młodości Kordiana i datują się na początek lat dwudziestych XIX. Wnioskować o tym można na podstawie opowieści Grzegorza, który wspomina kampanie napoleońskie (wyprawę Napoleona do Egiptu - lato 1798 -99 i jego klęskę w Rosji - 1812), niewolę rosyjską (po przegranej w Rosji).
W Akcie II, w podtytule pojawia się data - 1828 rok. Jest to czas psychologicznego, wewnętrznego dojrzewania Kordiana, gromadzenia wiedzy o świecie i o sobie. Jedna ze scen tego aktu - scena spotkania Kordiana z papieżem (sceny nie są numerowane) w Watykanie kryje aluzję do czasów po powstaniu listopadowym - to zakamuflowana krytyka stanowiska Stolicy Apostolskiej zajętego wobec polskiego zrywu niepodległościowego.
Akt III, zatytułowany „Spisek Koronacyjny" nawiązuje do faktycznego spisku, który został zawiązany w Warszawie w 1829 roku. Istotnie planowano wówczas zamach na Jego Cesarską Mość w dniu koronacji na króla polskiego - 24 maja 1829. Ofiarami zamachu miała być także królewska rodzina. Ze względu na przestrogi doświadczonych przedstawicieli polskich stronnictw politycznych, zamach nie doszedł do skutka W „Kordianie” Słowacki wystosował subtelny komentarz do tej sytuacji. W scenie czwartej, w osobach spiskowców, Księdza i Prezesa wskazał na stanowiska opozycyjne wobec zamachu. Podchorąży - Kordian mówi natomiast:„Gdy car koronę wkładał u stopni ołtarza, Trzeba go było jasnym paiistwa mieczem zgładzić (...)” Po czym tylko głównego bohatera - Kordiana uczynił autor jedynym wykonawcą planu - również chybionego.
Miejsce akcji
Przestrzeń w utworze jest zróżnicowana. Wydarzenia dzieją się w rozmaitych miejscach. Szatani i Wiedźmy z „Przygotowania" spotykają się w grocie czarnoksiężnika