36178

Tęskno mi, Panie...

Że ci ze złota statuę 1 hid niesie, Otruwszy pierwej...

Coś ty Italii zrobił. Alighiery.

Że ci dwa groby2 stawi hid nieszczery, Wygnawszy pierwćj...

Coś ty. Kolumbie, zrobił Europie.

Że ci trzy groby we trzech miejscacli3 kopie, Okuwszy pierwej...

Coś ty uczynił swoim. Camoensie.

Że po raz drugi4 grób twój grabarz trzęsie. Zgodziwszy pierwe j...

Coś ty. Kościuszko, zawinił na świecie.

Że dwa cię głazy we dwu stronach gniecie,5 Bez miejsca pierwej....

Coś ty uczynił światu, Napolionie.

Że cię w dwa groby6 zamknięto po zgonie, Zamknąwszy pierwej.....

Coś ty uczynił ludziom, Mickiewiczu?...

2

Więc mniejsza o to. w jakiej spoczniesz umie. Gdzie? kiedy? w jakim sensie i obliczu? Bo grób twój jeszcze odemkną powtórnie. Inaczej będą głosie twe zashigi I łez wylanych dziś będą się wstydzić,

A lać ci będą łzy potęgi dnigiej Q, co człowiekiem nie mogli cię widzieć...

3

Każdego z takich, jak ty. świat nie może Od razu przyjąć na spokojne łoże.

I nie przyjmował nigdy, jak wiek wiekiem. Bo glina w glinę wtapia się bez przerwy, Gdy sprzeczne ciała zbija się aż ćwiekiem Później... lub pierwej...

lSokratesowi w kilka czasów po śmierci jego Atertczycy stamę ze złota postawili. 2Dante grzebany w Rawennie i we Florencji. 3Krzysztof Kolumb jest grzebany w Hiszpanii, w St. Domingo i w Hawanie.

44 lata temu szukano na cmentarzu komunalnym, gdzie był pochowany jednooki bez nogi żebrak, żeby Camoensa pochować. 5Kościuszko leży w Solin ze i w Krakowie. 6Napoleona drugi pogrzeb niedawny.

Moja piosnka (II)

Do kraju tego. gdzie kruszynę chleba Podnoszą z ziemi przez uszanowanie Dla darów Nieba....

Do kraju tego. gdzie winą jest dużą Popsować gniazdo na gruszy bocianie, Bo wszystkim służą..

Tęskno mi. Panie...

Do kraju tego, gdzie pierwsze ukłony Są, jak odwieczne Chrystusa wyznanie. "Bądź pochwalony!"

Tęskno mi. Panie...

Tęskno mi jeszcze i dorzeczy innej, Której już nie wiem, gdzie leży mieszkanie. Równie niewinnej...

Tęskno mi, Panie...

*

Do bez-tęsknoty i do bez-myślenią Do tych. co mają tak za tak • nie za nie. Bez światło-cienia...

Tęskno mi. Paine...

Tęskno mi owdzie, gdzie któż o mnie stoi? I tak być musi. choć się tak nie stanie Przyjaźni mojej...

Tęskno mi. Paine...

Moja ojczyma

Kto mi powiada, że moja ojczyzna:

Pola. zieloność, okopy.

Chaty i kwiaty, i sioła - niech wyzna.

Że - to jej stopy.

Dziecka • nikt z ramion matki nie odbiera; Pacholę - do kolan jej sięga;

Syn • piersi dorósł i ramię podpiera:

To - praw mych księga.

Ojczyzna moja nie stąd stawa czołem;

Ja ciałem zza Eufram,

A duchem sponad Chaosu się wziąłem: Czynsz płacę światu.

Naród mię żaden nie zbawił ni stworzył; Wieczność pamiętam przed wiekiem; Khich Dawidów)' usta mi otworzył. Rzym nazwał człekiem.

Ojczyzny mojej stopy okrwawione Włosami otrzeć na piasku Padam: lecz znam jej i twarz, i koronę Słońca słońc blasku.

Dziadowie moi nie znali też innćj;