36635

ZASADA SUPERPOZYCJI - mówi, że wypadkowe natężenie pola elektrostatycznego wytworzonego przez kilka ładunków punktowych jest, w badanym punkcie pola, równe wektorowej sumie natężeń wytworzonych przez każdy z ładunków z osobna.

E a ⁼ E\ + E 2 + E3

POTENGAŁ ELEKTROSTATYCZNY - V jest wielkością (funkcją) skalarną definiowaną jako stosunek energii potencjalnej Ep, jaką posiada ładunek q, umieszczony w badanym punkcie pola, do wartości tego ładunku.

volt [V]: [m^kg.s^.A¹!

pltk Q to wmaść tadunfcu będącego tfodktn pata

Dta r mirni f₍ -»0 W pr/rp»Au pt\ ładunki M rOto»

mmcime. to t_f <0. p3\ ładunki VI (nimnurimr lo f , >0.

W polu centralnym

V(r) =

centralnym poi

! = k^ r I <

itencjał w odległości r od ładunku źródłowego Q wyraża się formułą:

Nm² C₌___

Nm _ J _ y

ni

Zauważmy, że potencjał V oraz natężenie pola elektrostatycznego E są związane formułą:

£_ dV(r)_ d Tj.Q"|_ kQ

dr

dr'

r j

ZASADA SUPERPOZYGI DIA POTENGAŁU - Potencjał V w danym punkcie pola wytworzonego przez kilka ładunków jestrówny algebraicznej sumie potencjałów pochodzących od każdego z ładunkówz osobna.W przykładzie przedstawionym na poniższym rysunku potencjał VI pochodzącyod ładunku ql jest dodani zaś potencjały V2 oraz V3 pochodzące od ładunkówq2 oraz q3 są ujemne.

VA ■ VI ♦ V2 + V3.

NAPIĘCIE JAKO RÓŻNICA POTENGAŁÓW: Jeśli przykładowo w polu centralnym dodatniego ładunku źródłowego Q* umieścimy drugi dodatni ładunek próbny q+ to pole elektryczne odpychając i odsuwając ten ładunek na drodze od A do B wykona pracę W_M równą różnicy energii potencjalnych:

Różnicę wartości potencjałów w punktach A i B nazywamy NAPIĘCIEM U_A(, pomiędzy tymi punktami. Napięcie - podobnie jak potencjał - określa się w woltach;

10. Własności fal e-m w różnych zakresach, od gamma do radiowych.