Podstawą klasyfikacji jest szereg empirycznych kwantyli średniej dobowej temperatury powietrza w danym miesiącu dla okresu 1981-2000. W Borucinie zakres zmienności średniej temperatury powietrza w danym miesiącu został podzielony na 11 przedziałów kwantylowych : 1.Ekstremalnie ciepły, 2. Anomalnie ciepły, 3.Bardzo ciepły, 4.Ciepły, 5.Lekko ciepły, 6.Normalny, 7.Lekko chłodny, 8.Chłodny, 9.Bardzo chłodny, lO.Anomalnie chłodny, ll.Ekstremlanie chłodny. Każdy z przedziałów ma swój określony kolor od czerwonego do mocno fioletowego. Ekstremalny kwantyl to 95 % a minimalny kwantyl wynosi 5%. Średnie temperatury znajdują się w przedziale od 60 -40 %. Metoda ta pozwala określić czy temperatury danego roku są uśrednione, czy dany miesiąc różni się od pozostałych miesięcy i pozwala porównać ze wcześniejszymi miesiącami. Średnia temperatura roczna zmienia się z roku na rok. Dzięki tabelą możemy zauważyć, że temperatura z roku na rok wzrasta szczególnie w okresie wiosennym i jesiennym. W roku 1996 nastąpił gwałtowny spadek temperatury a w roku 1988 nastąpił gwałtowny wzrost patrząc na układa całoroczny. Najbardziej uśrednionymi miesiącami są kwiecień i maj, ponieważ nie ma w tych miesiącach dużych rozbieżności kwantylowych. Najbardziej zróżnicowanym pod względem kwantylowym jest miesiąc luty, ponieważ w przeciągu lat 1981-2000 można zaobserwować sporo momentów bardzo ciepłych oraz bardzo zimnych. W porównaniu z ze wszystkimi latami miesiącami luty posiada punkt z anomalia chłodna i anomalią ciepła.
Literatura:
http://www.klim at.ug.edu.pl/?page_id=415 Alojzy Woś - Zarys klimatu Polski