Efekt substytucji to zmiana stosunku nabywanych dóbr (usiug) wywołana zmianą ceny jednego z nich. Wraz z efektem dochodowym opisuje wpływ zmiany ceny na siłę nabywczą i decyzje konsumenta. Polega na tym, że wzrost ceny dobra Xskłania konsumenta do zastępowania go dobrem Y.
Funkcja konsumpcji wyraża związek pomiędzy zamierzoną wielkością konsumpcji a dochodem do dyspozycji. Pozwala ona określić poziom zamierzonej konsumpcji przy każdej wielkości dochodu.
Symbolicznie możemy ją zapisać w następujący sposób:
C = a + b * Yd gdzie:
• C- wydatki na konsumpcję;
• a- wielkość konsumpcji niezależna od dochodu;
• b- współczynnik skłonności do konsumpcji;
• Yd- dochód dyspozycyjny konsumentów.
Krańcowa skłonność do konsumpcji (KSK) jest to wielkość dodatkowej konsumpcji wynikającej ze zwiększenia dochodu o jednostkę.
W polityce gospodarczej znajomość krańcowej skłonności do konsumpcji ma duże znaczenie. Pozwala bowiem odpowiedzieć, z dużą dozą prawdopodobieństwa, na co przeznaczą ludzie dodatkowe dochody i w jakiej proporcji wydadzą je na dobra konsumpcyjne, a ile zaoszczędzą.
Oszczędności możemy określić jako część dochodu, której gospodarstwa domowe nie wydały na bieżącą konsumpcję.
Z tego określenie wynika, że pomiędzy dochodem a oszczędnościami istnieje funkcjonalna zależność, którą możemy określić jako funkcję oszczędności. Możemy ją bezpośrednio wyprowadzić z funkcji konsumpcyjnej.
Podobnie jak funkcja konsumpcji, tak i funkcja oszczędności ma liniowy charakter. Jeżeli popyt autonomiczny ,a" i byl finansowany ze wcześniej zgromadzonych zasobów (oszczędności), to o taką wielkość oszczędności zostaną zmniejszone.
Występuje tu też pojęcie takie jak: Krańcowa Skłonność do Oszczędzania - jest to część (ułamek) każdej złotówki, która nie została wydana na konsumpcję, a odłożona (zaoszczędzona).
Pomiędzy krańcową skłonnością do konsumpcji a krańcową skłonnością do oszczędzania istnieje ścisła współzależność. Wynika ona z oczywistego faktu. Każda dodatkowa złotówka dochodu może być przeznaczona na w określonych proporcjach na konsumpcję i oszczędności. W związku z tym zawsze prawdziwa jest zależność:
KSK + KSO = 1