37490

AUG czeka na oddziaływanie z odpowiednim aminoacylo-tRNA, który zajmie położenie aminoacylowe (A). Rozpoczyna się etap elongacji. składający się z cykli, po których łańcuch polipeptydowy wydłuża się o jeden aminokwas. Każdy cykl można podzielić na trzy fazy:

dołączenie aminoacylo-tRNA do miejsca A rybosomu.

wytworzenie wiązania peptydowego pomiędzy dwoma aminokwasami, czyli przeniesienie formylometaniny lub peptydylu z miejsca P na grupę aminową aminokwasu w miejscu A przesunięcie łańcucha mRNA o jeden kodon względem rybosomu (translokacja). a zatem usunięcie tRNA z miejsca P i przeniesienie peptydylo-tRNA z miejsca A na miejsce P rybosomu.

Uwalniane tRNA z miejsca P opuszcza rybosom i wraca do cytoplazmy. gdzie może przyłączyć kolejny aminokwas. Pojawienie się następnego aminoacylo-tRNA rozpoczyna kolejny cykl. Sygnałem do zakończenia elongacji i rozpoczęcia terminacji jest pojawienie się w rybosomie kodonu nonsensownego: UAG. UAA lub UGA. Nie są one rozpoznawane przez tRNA. gdyż żaden rodzaj transportowego RNA nie posiada antykodonu AUC. AUU lub ACU. Rozpoznają je specjalne białka (czynniki terminujące). W procesie terminacji uwalniane jest nowe białko poprzez odłączenie się łańcuch polipeptydowy od tRNA i przyłącza się do cząsteczki wody. Natomiast tRNA i opuszczają rybosom. a cząsteczka mRNA odłącza się od rybosomu.

Transkrypcja-Transkrypcja jest procesem syntezy RNA na matrycy DNA. Rozpoczyna mechanizm ekspresji genów, który ostatecznie prowadzi do syntezy białka kodowanego przez gen. Fragment DNA przepisywany na RNA to gen. Wyróżnia się trzy kolejne etapy:

inicjację - proces syntezy pierwszego wiązania fosfodwuestrowego przyszłego łańcucha rybonukleotydowego,

elongacje - uporządkowane dołączanie rybonukleołydów do zainicjalizowanego łańcucha, terminację - kontrolowane przerwanie transkrypcji i uwolnienie powstałego łańcucha RNA

MutagervMutagenem nazywa się każdy czynnik, który wywołuje mutacje. Czynnik taki zmienia materiał genetyczny. Do najważniejszych czynników mutagennych należą: mutageny chemiczne, mutageny fizyczne oraz mutageny biologiczne. Wśród mutagenów chemicznych możemy wyróżnić następujące: niektóre kwasy, czyli na przykład kwas azotowy (III), aminy, na przykład anilina, pestycydy, niektóre gazy bojowe, na przykład iperyt, który jest czynnikiem alkilującym DNA. barwniki wiążące DNA. benzopiren, który znajduje się w dymie tytoniowym, dioksyny oraz prawie wszystkie związki aromatyczne. Do mutagenów fizycznych należą na przykład: promieniowanie jonizujące, a w tym promieniowanie gamma oraz promieniowanie rentgenowskie, promieniowanie ultrafioletowe, promieniowanie kosmiczne, wysoka temperatura, szok termiczny, bodźce traumatyczne takie jak urazy oraz niektóre wirusy, a zwłaszcza retrowirusy. W celu wykrycia mutagenu stosuje się specjalny test Amesa. Natomiast do mutagenów biologicznych możemy zaliczyć między innymi: wirus różyczki oraz wirus opryszczki, pierwotniaki, które wywołują toksoplazmozę oraz grzyby pleśniowe.

Ptazmid-Plazmidy są pozachromosomowymi cząsteczkami DNA występującymi w komórkach wielu gatunków bakterii. Plazmidy występują w formie superhelikalnęj a ich rozmiary mieszczą się w zakresie do 200 tys. par zasad. Dziedziczenie plazmidów następuje niezależnie od genomu bakteryjnego. Ich replikacja i transkrypcja w pewnym stopniu są zależne od aparatu białkowego gospodarza.

Plazmidy posiadają różnorodne mechanizmy pozwalające między innymi na utrzymanie stałej liczby kopii w komórce gospodarza oraz mechanizmy pozwalające na równomierne rozdzielenie cząsteczek do komórek potomnych.

Plazmidy są to dodatkowe elementy genetyczne, niezależne od "chromosomu bakteryjnego" -mogą się niezależnie replikować. Najczęściej są koliste, występują w różnej ilości kopiach - w zależności do szczepu bakterii, nie są one konieczne do żyda. ale mogą na nich być zawarte geny warunkujące ważne cechy - np. oporności na antybiotyki, które w drodze koniugacji mogą być przekazywane pomiędzy bakteriami.

W biotechnologii używane są jako wektory do transformacji komórek oraz do klonowania DNA.