służyć każdemu do przewidywania, co inni zrobią i skutecznie wpływać na ich postępowanie, tak, aby robili to, co powinni robić.
Można, więc ową koncepcję z powodzeniem zastosować do kierowania ludźmi. Właśnie koncepcja bełiawiorystyczna człowieka i jej założenia trafiają do mnie najdobitniej. Uważam za właściwe i uzasadnione założenie, które uznaje, że jedynym uzasadnionym przedmiotem badań psychologicznych jest obserwowalne i mierzalne zachowaniem, ważne jest to, co możemy zobaczyć i zmierzyć.
Według mnie skrajny behawioryzm, który uznaje wszystkie stany umysłu za zjawisko pozorne jest zbyt radykalny, ale behawioryzm nazywany neobehawioryzmem, (który reprezentowany jest przez Skinera) jest do przyjęcia.
Behawioryści traktowali jako jedyną przyczynę każdego aktu zachowania zdarzenie fizyczne, które jako bodziec działa na organy zmysłowe i wywołuje określoną reakcję. Dzięki psychologii behawioiystycznej możemy poznać związki, jakie zachodzą między różnymi zdarzeniami, które mogą działać na człowieka jako bodziec, a jego zachowaniem, wówczas znając te zależności moglibyśmy wpływać na zachowanie ludzi poprzez manipulowanie bodźcami.
Sądzę, że założenia prezentowane przez behawiorystów można wykorzystać do kierowania ludźmi, gdyż są one w miarę proste i zrozumiałe, także przez pracowników, którzy wiedzą, czego się od nich wymaga i jakie konsekwencje mogą ponieść, gdy icłi zachowanie będzie niezgodne z oczekiwaniami. W koncepcji tej człowiek jest zewnątrzsterowny, a więc można nim kierować zewnątrz poprzez różnego rodzaju bodźce zewnętrzne, a więc np. poprzez system kar i nagród wymuszając na pracowniku odpowiednie zachowanie.
Watson twierdził, że jeżeli mamy jakąś reakcję, to musi być też i bodziec:
„Jeśli mamy bodziec, psychologia powinna przewidzieć, jaka będzie reakcja, albo odwrotnie -jeśli istnieje reakcja psychologia powinna określić naturę bodźca”.
Ludzkie czynności sprowadzają się do pary: bodziec-reakcja, wyrażonej symbolami S-R. Według Watsona bodziec, to zespół podniet oddziałujących na organizm w danym momencie. Przez reakcję rozumiał: „całokształt zmian dokonujących się w mięśniach i wydzielinach gruczołów”.
Wykorzystując odpowiednio owe bodźce możemy kierować ludźmi kładąc nacisk na te bodźce, które mają wywołać odpowiednie zachowanie u człowieka.
Jako nagrody możemy zastosować:
• Właściwe wynagrodzenie za odpowiednią pracę,
3