B. Pojęcie „wiedza naukowa’ z punktu widzenia klasycznej definicji wiedzy. W klasycznej teorii wiedzy rozpatruje się zdanie:
S wie. że A
Funktor ...wie. że... to funktor zdaniotwórczy od jednego argumentu nazwowego (S) i jednego argumentu zdaniowego (A). Jest to funktor intensjonalny. Dokładnie - ekstensjonalny ze względu na S i intensjonalny ze względu na A. Jego własności bada logika epistemiczna.
/Argument nazwowy - S; argument zdaniowy - A/.
- np. Jan Kowalski uważa, że Lima jest stolicą Peru.
Klasyczna koncepcja wiedzy:
- Swie. źeAwtw:
a) A jest prawdziwe
b) S jest przekonany, że A
c) S ma wystarczające uzasadnienie dla swego przekonania, że A.
- Uwagi:
a) A jest prawdziwe - „A" jest prawdziwe wtw A:
b) S jest przekonany, że A - S ma subiektywną pewność, że A;
c) S ma wystarczające uzasadnienie dla swego przekonania, że A - podmiot wiedzy posiada racje przemawiające za przyjęciem A.
- Ogólne określenie wiedzy na jakiś temat zgodne z ujęciem klasycznym. I. \Medza na jakiś temat jest to zbiór uzasadnionych przekonań...
\Medza naukowa w świetle koncepcji klasycznej: a) nie ulega modyfikacji /bez względu na wszystko warunek prawdy nie ulega zmianie/;