40248

Pomiary zdolności wytwórczej w odniesieniu do całych gospodarek możliwe są dzięki zastosowaniu rachunku dochodu narodowego.

Najobszerniejszym syntetycznym miernikiem pokazującym całkowitą produkcję jest PRODUKT KRAJOWY BRUTTO (PKB).

PKB = C + I + G

PKB/GDB jest miarą wartości wytworzonych usług i dóbr finalnych na danym terytorium w określonym czasie. Jeżeli nie będzie wymiany z zagranicą to suma wydatków określonych jako C+l+G, będzie równa wartości wytworzonych dóbr, a zatem PKB.

Inwestycje wyłączone z rachunku PKB:

-» Inwestycje portfelowe:

o Akcje    o Obligacje spółek akcyjnych

o Weksle skarbowe    o Obligacje municypalne

o Obligacje rządowe

-> Inne inwestycje: zakup używanych nieruchomości (przynoszą finansowy zysk, ale nie stwarzają nowych zdolności produkcyjnych - prowadzą do zmiany właściciela wcześniej powstałych dóbr)

W gospodarce otwartej wartość PKB można wyliczyć jako:

PKB = C + I + G + (Ex — Im)

Ex - Im = eksport netto (Nx)

wydatki = PKB (produkcja) = dochody

// metoda wydatkowa i metoda dochodowa daje te same wyniki; w metodzie dochodowej sumujemy płace + czynsze (pracuje ziemia) + procenty (pracują pieniądze) a pomija się natomiast emerytury; największą część PKB stanowią wydatki konsumpcyjne //

wzrost nominalny = wzrost gospodarczy — inflacja

Nominalny PKB - liczony w cenach z roku bieżącego

Realny PKB - liczony w cenach stałych z roku bazowego (jakby ceny nie uległy zmianie) Deflator PKB - mierzy jak zmieniły się ceny wszystkich dóbr i usług finalnych

deflator PKB =

PKB nominalny PKB realny * ¹⁰⁰⁷