41981

-2-

Światło spolaryzowane liniowo, przechodzące przez niektóre kryształy, zwane optycznie czynnymi, doznaje skręcenia płaszczyzny polaryzacji. Dzieje się to w kryształach jednoosiowych wtedy, gdy światło biegnie równolegle do osi optycznej. Kierunek skręcenia płaszczyzny polaryzacji jest różny dla różnych kryształów.

Światło spolaryzowane liniowo uv\ażać możemy za nałożenie dwóch spójnych, kołowo spolaryzowanych składowych o równych okresach i amplitudach, lecz przeciwnych kierunkach obrotu wektora.

Światło spolaryzowane liniowo możemy zbadać za pomocą polaryzatora, zwanego w tym przypadku analizatorem. Do analizy światła spolaryzowanego eliptycznie, poza analizatorem, zastosować musimy również ćwierćfalówkę. Zmienia ona światło spolaryzowane eliptycznie na światło spolaryzowane liniowo.

Sposób ustalania polaryzacji światła:

	Natężenie światła przy obrocie analizatora (zmiana kąta 6)	Sposób ustawienia ćwierćfalówki C (kąt y)	Natężenie światła przy obrocie analizatora po przejściu przez C	Rodzaj polaryzacji światła
1	1 * const Imin ^= 0	bez ćwierćfalówki	■	liniowa
2.1			1 = const	światło naturalne
2.2	1 = const	dowolny	l * const Imin ^= 0	kołowa
2.3			1 * const Imin ^ 0	kołowa + światło naturalne
3.1		azymut w kierunku Si	1 * const Imin ^ 0 dla 8, = p	liniowa + światło naturalne
3.2	1 const Imo > 0 dla kąta 6,	(wtedy y = 0). Przy dalszej analizie obracając lunetkę nie	l * const Imin ^= 0 dla 8i* p	eliptyczna
3.3		zmieniamy ustawienia ćwierćfalówki.	l * const Imin ^ 0 dla Si* p	eliptyczna + światło naturalne

Wnioski dotyczące otrzymanych wyników

- dla zmian natężenia bez ćwierćfalówki (na rysunku: „Bez C") : otrzymany wykres przypomina wykres funkcji cosinus. Widać wyraźny błąd w odczytaniu wskazań amperomierza dla kąta 140° przypuszczalny odczyt powinien wynosić nie 210 pA, a około 260 pA. Ekstrema tej funkcji (ze względu na jej symetrię) możemy ustalić dla kąta 5° i 185° jako maksima, a dla 95° i 275° jako minia.