Światło po przejściu przez polaryzator jest spolaryzowane liniowo. Rolę polaryzatora i analizatora w polaryskopie liniowym spełniają polaroidy.
Polary zator Analiiator
V |
1 |
\ |
| | |||
7 iród świa |
V fo ia |
I |
Pr |
testrzeń |
s |
pomiarowa Rys. 4.39
Jeżeli osie polaryzacji polaryzatora i analizatora ustawione są pod dowol-nym kątem a, to analizator przepuści tylko składową promienia równoległą do jego osi polaryzacji (rys. 4.40).
Amplituda drgań po przejściu przez analizator będzie wtedy równa Ax ■ A cos a.
Natężenie światła za analizatorem, zgodnie ze wzorem (4.89), wynosi
J, - łiłj - kA*tn?o. (4.|14)
Jx ■ J0cos2a,
^"^.oop^nych osie polaryzacji polaryzatora i analizator się pod kątem prostym - anal.zator skrzyżowany. Pole widzen““«t
iy w polaryskopie liniowym
W przestrzeń pomiarową polaryskopu liniowego o skrzyżowanych osiach laryzacji został wstawiony model poddany płaskiemu stanowi naprężenia. J^izuje się przebieg promienia świetlnego przez dowolny punkt modelu, # którym panują naprężenia o, i o2, nachylone pod kątem a do osi polary! ^.jj polaryzatora (rys. 4.41).
Rys. 4.41
Drgania wektora świetlnego po przejściu polaryzatora można opisać zależnością
y = >4 sin(w t).
f| ■ 4 cos a sin(u>f + <p)( ( ■ A sina sin (uf).
(4.115)
145