42274

zanikają, łączą się z sąsiednią kordylierą w jeden łańcuch lub dzielą się na mniejsze drugorzędne pasma górskie. Najbardziej zwarty łańcuch górski stanowi Kordyliera Zach , tworząca na obszarze Peru wysokie (do 4000 m) płaskowyże, ponad które wznoszą się ośnieżone grzbiety górskie i szczyty (Huascaran, 6768 m, w Kordylierze Białej) z licznymi formami glacjalnymi. Kordyliera Wsch. na obszarze Kolumbii i Wenezueli dzieli się na pasma Sierra de Perija oraz Cordillera de Merida (Bolivar, 5007 m), w której przedłużeniu na wsch. leżąG. Karaibskie, na pn. —wyż. Segovia. W Andach Środkowych Kordyliera Wsch. składa się z wielu wysokich, silnie zdenudowanych pasm (Cordillera de Carabaya, Cordillera Real — Ancohuma, 6550 m). W Peru i Boliwii Kordyliera Wsch przechodzi w obszerne przedgórze tworzące w Peru falistą równinę (Montania), w Boliwii — obszar równol., niewysokich grzbietów (Yungas). Kordyliera Środk stanowi łańcuch wzniesiony najwyżej w pn. część And Północnych (Huila, 5750 m i in.), w jej przedłużeniu na pn. leży izolowany masyw Sierra Nevada de Santa Marta (Cristóbal Colon, 5800 m); w Andach Środkowych Kordyliera Środk. rozszerza się znacznie i tworzy wysokie płaskowyże (3400-4200 m) Puna — obrzeżone Kordylierą Zach. i Wsch., zw. na terenie Peru i Boliwii — Attiplano, w Chile — Puna de Atacama, w Argentynie — Puna de Atacama lub Puna Argentina. Cechą charakterystyczną tego obszaru są kotliny i obniżenia zajęte częściowo przez jeziora (Titicaca, Poopó), gł. słone, oraz solniska (Salar de Uyuni, Salar de Atacama i in.). Kordyliera Nadbrzeżna stanowi wyraźnie wykształcony łańcuch w Andach Środkowych; między nią a Kordylierą Zach. (Sajama, 6542 m) ciągnie się obszerne obniżenie, w którego pd. części leży pustynia Atacama ograniczona od wsch. G. Domeyki. Andy Południowe, zw. na pd. od 42°S Andami Patagońskimi, ciągną się dwoma łańcuchami: niewysoką (do ok. 2500 m), o zaokrąglonych formach Kordylierą Nadbrzeżną, zatopioną na pd. i wynurzoną częściowo jako łańcuch przybrzeżnych wysp, oraz Kordylierą Gł., stanowiącą przedłużenie ku pd. Kordyliery Zachodniej And Środkowych, na pd. przechodzącą w rozległą Wyż. Patagońską. Na pn. łańcuchy rozdziela podłużne obniżenie — Dolina Środkowochilijska. Charakterystyczną cechą rzeźby Kordyliery Gł. są formy glacjalne; liczne jeziora polodowcowe lub pochodzenia lodowcowo-tektonicznego (Buenos Aires, San Martin, Viedma, Argentino i in.). Na pd. od 46°S współcz. zlodowacenia; liczne lodowce spływają do oceanu i jezior. W pn. części łańcucha najwyższy szczyt And — Aconcagua.