42280

E.    Cechy ekfifinalistyczne i cechy anizotropowości systemu:

*    cecha ekfifinalistyczna- czyli równego końca, w odniesieniu do geosystemu. Geosystemy kuli ziemskiej w zależności od położenia geograficznego rozwijają się w różny sposób, ale końcowym efektem ich rozwoju jest zawsze geneglena. Cecha ekfifinalistyczna jest cechą powszechną.

*    cecha anizotropowości- cecha asymetrii (asymetrycznego rozwoju). Rozwój powierzchni ziemi oraz jej poszczególnych typów krajobrazów dokonuje się na zasadzie przeciwieństw, które doprowadzają do zmian granic oraz powstania nowych wartości.

F.    GEOGRAFIA FIZYCZNA ŚWIATA JAKO NAUKA EMPIRYCZNA:

Zgodnie ze systematyką nauki gfś zaliczmy do nauk empirystycznych. Gfś musi stosować systematyczną obserwację.

Obserwacja:

•pośrednia- zebranie informacji w oparciu o materiały geodezyjne, kartograficzne, archiwalne, •bezpośrednia- badania terenowe.

Obserwacja terenowa powinna być planowa, zorganizowana, systematyczna.

Eksperyment:

•    Laboratoryjny;

•    Terenowy.

G.    Indywidualność przedmiotu badań gfś:

Przedmiotem badań gfś jest powierzchnia ziemi w skali globalne:

Powierzchnią ziemi jako przedmiot gfś obejmuje następujące sfery:

•    Atmosferę;

•    Biosferę;

•    An troposfenę;

•    Morfo sferę;

•    Hydrosferę;

•    Litosferę;

•    Pedosferę.

Poszczególne sfery są przedmiotem badań nauk specjalistycznych.

GFŚ MA CHARAKTER DYNAMICZNY.

GFŚ ogólna- zajmuję się ustalaniem prawidłowości rozwoju powierzchni ziemi w skali globalnej.