42433

Środki pieniężne - są to pieniądze, zarówno w formie gotówkowej jak i bezgotówkowej. Procesy ich gromadzenia i wydatkowania to zjawiska finansowe.

Zasoby pieniężne - to środki pieniężne, zgromadzone przez dany podmiot ze źródeł jego przychodów i pozostające w jego dyspozycji.

Przychody - środki pieniężne uzyskiwane przez dany podmiot, tworzące jego zasoby pieniężne. Przychody pieniężne nazywane są też wpływami pieniężnymi.

Dochody - docłiody sensu largo to środki pieniężne osiągane z różnych źródeł przez podmiot prawa publicznego. W takim ujęciu odpowiadają pojęciu przychodów. Dochód w znaczeniu węższym to różnica między przychodami a kosztami ich uzyskania.

Działalność finansowa - ogół czynności uczestników stosunków finansowych, gdzie treścią czynności jest gromadzenie środków pieniężnych. W szerszym ujęciu d.f. obejmuje także planowanie i organizację posiadanych zasobów pieniężnych.

Organizacja zasobów pieniężnych - jest to tworzenie rozmaitych funduszy wewnętrznych, wprowadzających samoograniczenia w działalności finansowej danego podmiotu, zasady przechowywania i ewidencji pieniądza gotówkowego, wykorzystanie rachunków bankowych dla pobierania i wydatkowania środków itd.

Gospodarka finansowa - zwykle oznacza działalność finansową podmiotów innych niż osoby fizyczne. W aktacli normatywnych dotyczy działalności finansowej określonej kategorii uczestników stosunków finansowoprawnych. Nie jest wiązane z działalnością finansową obywateli.

Budżet - w jednym znaczeniu jest to instytucja finansowoprawna (tj. zespół norm prawnych) służąca planowej organizacji zasobów pieniężnych podmiotu publicznoprawnego. W drugim znaczeniu jest to plan finansowy związku publicznoprawnego (państwa, gminy), ujmujący jego dochody i wydatki w pewnym odcinku czasowym (w zasadzie chodzi o plan budżetowy). Budżet łączy w sobie dochody z różnych źródeł i pozwala na wydatkowanie na różne cele bez bezpośredniego związku między nimi. Zasoby zgromadzone w budżecie mają więc charakter jednorodny.

Fundusz celowy - to instytucja finansowoprawna służąca planowej organizacji zasobów pieniężnych związku publicznoprawnego. Łączy w sobie dochody z niewielu źródeł i pozwala je wydatkować na określone, wąsko sprecyzowane cele. Wydajność źródła i zasobność funduszu stanowią nieprzekraczalną granicę wydatków na te cele.

Instytucja finansowa - jest to jednostka organizacyjna, której podstawową funkcją jest operowanie zasobami pieniężnymi. Są to np. banki, zakłady ubezpieczeniowe, towarzystwa funduszy itp. Mogą mieć charakter zarówno komercyjny jak i niekomercyjny.

Funkcje finansów publicznych - efekty działania systemu finansowego oczekiwane w przyszłości lub występujące w rzeczywistości. Efektem jest zaspokojenie zbiorowych (kolektywnych) potrzeb społecznych. Odbywa się to w głównej mierze przez redystrybucję (przenoszenie wartości ze sfery produkcyjnej (podatki) do nieprodukcyjnej (obrona, porządek wewnętrzny)), jest to funkcja podstawowa. Wtórną funkcją jest kontrola gospodarki państwa. Dobierając odpowiednio środki redystrybucyjne państwo stymuluje rozwój swojej gospodarki (ulgi, zwolnienia, progi podatkowe, akcyza).

Regulacja prawna finansów publicznych.

W znaczeniu wąskim - są to normy prawne dotyczące działalności finansowej państwa oraz samorządu terytorialnego. W jego skład wchodzą normy prawne regulujące dochody, wydatki oraz formy organizacji zasobów pieniężnych.

W znaczeniu szerokim - są to, obok elementów wyżej wymienionych, także pozostałe regulacje prawne dotyczące stosunków finansowych, z wyłączeniem tych, które dotyczą zasad wewnętrznej gospodarki finansowej podmiotów gospodarczych.