• Trzy stale elementy domu zimowego: długi, na poty podziemny korytarz, ława z miejscami na lampy, przegrody, które wydzielają na ławie pewną liczbę komórek
• Najważniejszym przedmiotem jest lampa- jedna przypada na jedną rodzinę
• Domy budowane są z aktualnie dostępnego surowca; Ich kształt i konstrukcja zmieniały się zależnie od sytuacji środowiskowej, ale pewne cechy pozostawały niezmienne. W domach zimowych mieszka po kilka rodzin, ale każda ma określone miejsce: przedział na ławie, bądź stronę (w domu prostokątnym) -ilość miejsca jest niezależna od ilości członków rodziny, każda ma tyle samo. Ciekowostka: w Angmagssalik całe stanowisko mieszka w jednym domu- prawie 60 osób (dwa razy więcej niż przeciętnie)
6. Kashlm (dosł: moje miejsce zgromadzeń)- powiększony dom zimowy (adekwatny kształtem do przyjętego przez grupę modelu). Znajduje się w nim centralne ognisko, którego nie ma w domach prywatnych, nie ma za to ław i przedziałów. W domu skupiają się wyłącznie mężczyźni, żeby spędzać ze sobą czas.
7. Zima to czas maksymalnej koncentracji ludności, natomiast latem stanowisko ulega rozproszeniu wzdłuż linii wybrzeża, bądź w głąb lądu w poszukiwaniu zwierzyny i ryb. Namioty są od siebie znacznie oddalone. Latem również nasilają się migracje całych stanowisk (również w celach handlowych) lub poszczególnych rodzin. Wiedza geograficzna Eskimosów w związku z tym jest bardzo duża (metafora czułków).
8. Pojemność geograficzna- obszar zamieszkiwany przez określone społeczeństwo. Pojemność umysłowa- obszar jaki jest ono w stanie ogarnąć umysłem.
9. Zdaniem Maussa taki kształt społeczeństwa Eskimosów nie wynika tylko, Jak próbowali twierdzić niektórzy badacze z warunków środowiska. Nie wszystkie stanowiska położone są w ostrym klimacie pod biegunowym, co więcej niektóre plemiona Indiańskie żyją podobnych warunkach, a jednak przez cały rok mieszkają w namiotach. Co więcej przejęcie wielu wynalazków, z którymi się stykają ułatwiło by im życie (np. rakietki śnieżne umożliwiłyby skuteczne polowania zimą). Kulturę Eskimosów charakteryzuje jednak duże przywiązanie do tradycji. Organizacja życia społecznego jest u nich ściśle związana z migracja mi zwierzyny (np. foki również tworzą skupiska zimą i rozpraszają się latem)- ruch, który ożywia społeczeństwo jest zsynchronizowany z ruchem otaczającego je życia.
10. Religia:
• Ma charakter sezonowy. Latem praktycznie religia nie istnieje (jedynie kult domowy: obrządki z okazji narodzin i pogrzebów ; magia medyczna; parę zakazów i nakazów)- laicyzacja letnia. Zimą natomiast życie religijne odżywa z impetem: obfitość uroczystości, seanse szamańskie mające zapobiec klęsce głodu, każde najdrobniejsze wydarzenia wymaga udziału czarowników-angekoków. Zima to w zasadzie jedno długie święto.