rezultat. Performanse można improwizować, lecz to głównie w rzeczywistości polega na wyborze wśród znanego już materiału i na odpowiednim uszeregowaniu go.
7. Istnieją przestrzenie w których performanse odgrywa się szczególnie często, lub istnieje w nich w sposób naturalny. Takimi przestrzeniami są: rytuały (dwojakiego rodzaju, a więc „rytuały życia codziennego”, oraz „rytuały odświętne”, związane głównie z religią), formy życia społecznego (polityka, sport, rozrywka - szczególnie masowa), i wreszcie niektóre formy aktywności artystycznych (oprócz co oczywiste performansu artystycznego inna główna dyscypliną postrzeganą jako performans jest teatr).
8. Dwa rodzaje przejścia performansu: od rytualnego do estetycznego, od estetycznego do rytualnego.
9. 7 FUNKCJI performansu: 1. zabawia 2. tworzyć coś pięknego 3. utożsamiać lub podtrzymywać wspólnotę 4.uzdrawiać 5. przekonywać 6. wmawiać 7. obcować z tym co święte lub demoniczne.
10. PERFOMRMANS ARTYSTYCZNY- musi występować kilka kluczowych elementów. Osobą która tworzy takie działanie jest performer. Następnym ważnym elementem koniecznym do zaistnienia tego zjawiska są odbiorcy tego działania, czyli widzowie, którzy mogą, choć nie muszą stawać się też uczestnikami akcji którą prowadzi twórca. W przypadku tego typu działań performer realizuje swoją intencję, którą albo wcześniej precyzyjnie zaplanował, albo też, co również zostało wcześniej przewidziane, wymyśla swoje działanie „na żywo” i na zasadzie improwizacji kieruje swoimi czynami.
11. PERFORMATYC Y - osoby, które zajmują się performansem, próbują uciec od postrzegania przedmiotu swojej refleksji w rozumieniu tylko i wyłącznie jako działania artystycznego, traktując to specyficzne zjawisko w sztuce jako jeden z rodzajów performans w ogóle.
12. RYTUAŁ wg. Schechnera - to akt doniosłego ceremoniału, zorganizowany zespół czynności stanowiących zewnętrzną formę obrzędów religijnych lub uroczystości społecznych; forma lub struktura, które definiował jako performans bardziej lub mniej niezmiennych sekwencji sformalizowanych działań i wypowiedzi, według kodu niestworzonego przez samych performerów. Rytuał to wg. niego nie tylko coś co komunikuje, lecz także jak uważają jego wykonawcy, „coś sprawia”. Skuteczność rytuału natomiast pochodzi z dziedziny „tego co tajemne”.
13. Rytuał to zbiorowe wspomnienia zapisane w działaniach, zabawa z kolei daje ludziom szansę, by przez chwilę doświadczyć tabu, występku, ryzyka. Rytuał i zabawa prowadzą ludzi ku „innej rzeczywistości”, oddzielnej od zwykłego życia. Rytuały przemieniające ludzi trwale nazywamy „obrzędami przejścia”. Inicjacje, wesela i pogrzeby z kolei są obrzędami przejścia od jednej roli życiowej czy życiowego statusu, ku innym.
14. RYTUAŁY SAKRALNE- łączą się z wyrażeniem lub odegraniem wierzeń religijnych.. Przyjmuje się, że systemy wierzeń religijnych obejmują komunikację z siłami nadprzyrodzonymi ( np. modlitwę do nich lub innych rodzaj łączności).
15. RYTUAŁY ŚWIECKIE- łączą się z ceremoniałem państwowym, życiem codziennym, sportem i wszelką inną działalnością o niereligijnym charakterze.
16. RYTUAŁY LUDZKIE: spełniają tę samą funkcję, co zwierzęce, jednak rytuały ludzkie
17. przekraczają rytualizacje zwierzęce pod dwoma względami:
18. 1.Wyznaczają ludzki kalendarz
19. 2. Przenoszą ludzi z jednego etapu życia do następnego.