żywym obserwuje się z kolei częste zrywy (próby wstawania) co prowadzi przy kolejnych nieudanych próbach do zrywania miofibryli. Istoty mięśniochwatu porażennego jest to, że pewna część komórek w danym mięśniu traci zdolność kurczenia się - kurczy się z mniejszy siłą co nie pozwala na uniesienie ciała zw. Przy usiłowaniu wstawania odsetek pękających miofibryli rośnie co znacznie komplikuje sytuację. Zw. w wyniku ich nie jest w stanie podnieść się nawet po ustaniu procesów biochemicznych mających na celu przywrócenie mięśniom homeostazy.
2. osobnicza.
Podwyższenie reaktywności w warunkach fizjologicznych obserwuje się u samic w okresie mji.
Wzmożone nieprawidłowe zachowanie (zaburzenia In plus)
• pobudzenie (excitatio)
• szał (mania)
Z w/ w mamy do czynienia z zaburzeniami świadomości. Każdy koń, który porusza się z powodu bólu ma ograniczoną świadomość - w związku z tym osobnik jest niebezpieczny. Lekarz powinien ostrzec właściciela gdyż odpowiada za bez piecze listwo jego, swoje i pacjenta. Zmiany te mają charakter płynny.
Zaburzenia In minus - z obniżeniem motoryki i świadomości:
• posmutnienie
• senność
• otępienie = odurzenie - zw. reaguje dopiero na b. silne bodźce np. wlanie do ucha zimnej wody
• śpiączka - brak reakcji na bodźce zewnętrzne. Zw. nie wy budzą się pod wpływem bodźca.
Narowy - negatywne przyzwyczajenia do których dochodzi najczęściej w wyniku nudy np. łykawość u koni (zjawisko nie fizjologiczne); kurczenie i rozkurczanie m. orbicularisoris (uderzanie wargi górnej o dolną). Po pewnym czasie dochodzi do de granulacji kom. tucznych co jest przyczyną zapalenia (zaczerwienienie, obrzęk, ból, wzrost ciepła, upośledzenie funkcji, wargi puchną i pękają co utrudnia pobieranie pokarmu. Nawyk jest tak silny, że mimo bólu zw. powtarza tę czynność. Skutkuje to wychudzeniem, zmniejszeniem sił i spadkiem wydajności.
Badanie neurologiczne rozpoczyna się od oceny zachowania zw. Aby zorientować się pobieżnie w ocenie pacjenta bada się bł. śluzowe.
Badaniu podlegają bł. śluzowe:
• worków spojówkowych (lewego i prawego)
• przedsionka jamy nosowej
• przedsionka jamy ustnej
• u samic przedsionka pochwy a u samców napletka
• śluzawica
• tarcza ryjowa
• wierzchołka nosa u mięsożernych.
Ocenia się:
• barwę
• wilgotność
• obecność określonych amin
Badanie najlepiej przeprowadzać w oświetleniu dziennym. W świetle sztucznym można nie dostrzec zażółcenia. Barwa zależy od gęstości sieci naczyń krwionośnych, ich wypełnienia krwią i gnibością nabłonka. Najintensywniej zabarwiona jest bł. śluzowa przedsionka jamy ustnej gdyż pokrywa ją nabłonek wielowarstwowy płaski. Fizjologicznie bł. śluzowe mają barwę bladoróżową.
Nieprawidłowości: