42832

żywym obserwuje się z kolei częste zrywy (próby wstawania) co prowadzi przy kolejnych nieudanych próbach do zrywania miofibryli. Istoty mięśniochwatu porażennego jest to, że pewna część komórek w danym mięśniu traci zdolność kurczenia się - kurczy się z mniejszy siłą co nie pozwala na uniesienie ciała zw. Przy usiłowaniu wstawania odsetek pękających miofibryli rośnie co znacznie komplikuje sytuację. Zw. w wyniku ich nie jest w stanie podnieść się nawet po ustaniu procesów biochemicznych mających na celu przywrócenie mięśniom homeostazy.

2. osobnicza.

Podwyższenie reaktywności w warunkach fizjologicznych obserwuje się u samic w okresie mji.

Wzmożone nieprawidłowe zachowanie (zaburzenia In plus)

•    pobudzenie (excitatio)

•    szał (mania)

Z w/ w mamy do czynienia z zaburzeniami świadomości. Każdy koń, który porusza się z powodu bólu ma ograniczoną świadomość - w związku z tym osobnik jest niebezpieczny. Lekarz powinien ostrzec właściciela gdyż odpowiada za bez piecze listwo jego, swoje i pacjenta. Zmiany te mają charakter płynny.

Zaburzenia In minus - z obniżeniem motoryki i świadomości:

•    posmutnienie

•    senność

•    otępienie = odurzenie - zw. reaguje dopiero na b. silne bodźce np. wlanie do ucha zimnej wody

•    śpiączka - brak reakcji na bodźce zewnętrzne. Zw. nie wy budzą się pod wpływem bodźca.

Narowy - negatywne przyzwyczajenia do których dochodzi najczęściej w wyniku nudy np. łykawość u koni (zjawisko nie fizjologiczne); kurczenie i rozkurczanie m. orbicularisoris (uderzanie wargi górnej o dolną). Po pewnym czasie dochodzi do de granulacji kom. tucznych co jest przyczyną zapalenia (zaczerwienienie, obrzęk, ból, wzrost ciepła, upośledzenie funkcji, wargi puchną i pękają co utrudnia pobieranie pokarmu. Nawyk jest tak silny, że mimo bólu zw. powtarza tę czynność. Skutkuje to wychudzeniem, zmniejszeniem sił i spadkiem wydajności.

Badanie neurologiczne rozpoczyna się od oceny zachowania zw. Aby zorientować się pobieżnie w ocenie pacjenta bada się bł. śluzowe.

Badaniu podlegają bł. śluzowe:

•    worków spojówkowych (lewego i prawego)

•    przedsionka jamy nosowej

•    przedsionka jamy ustnej

•    u samic przedsionka pochwy a u samców napletka

•    śluzawica

•    tarcza ryjowa

•    wierzchołka nosa u mięsożernych.

Ocenia się:

•    barwę

•    wilgotność

•    obecność określonych amin

Badanie najlepiej przeprowadzać w oświetleniu dziennym. W świetle sztucznym można nie dostrzec zażółcenia. Barwa zależy od gęstości sieci naczyń krwionośnych, ich wypełnienia krwią i gnibością nabłonka. Najintensywniej zabarwiona jest bł. śluzowa przedsionka jamy ustnej gdyż pokrywa ją nabłonek wielowarstwowy płaski. Fizjologicznie bł. śluzowe mają barwę bladoróżową.

Nieprawidłowości: