międzypokoleniowa etyka użytkowania przestrzeni.
Działalność człowieka oraz jej intensywność występuje w przestrzeni ekonomicznej nierównomiernie. Wraz ze wzrostem odległości od miejsca zamieszkania intensywność działalności człowieka maleje. Intensywność ta maleje w sposób skokowy, na co maja wpływ czynniki przyrodnicze, ekonomiczne, społeczne, polityczne, komunikacyjne.
WYKŁAD 2
Terytorialny system społeczny
1. Gospodarka przestrzenna wiązana jest z konkretnym miejscem o określonej organizacji, strukturze i funkcjonowaniu zlokalizowanych tam podmiotów gospodarczych i zamieszkującego społeczeństwa
Całościowy charakter uwzględnionego obszaru, pod względem geodezyjnym i administracyjnym, społecznym i gospodarczym, jego celowe i funkcjonalne zorganizowanie sprawia, że obszar ten można traktować jako terytorialny system społeczny danego poziomu organizacji.
Przedmiotem gospodarki przestrzennej jest społeczny system terytorialny danej skali przestrzennej.
Każdy terytorialny system społeczny jest układem złożonym- wynika to z jego składu, struktury, związków z otoczeniem.
Skład- określające go elementy: ludzie, producenci i konsumenci, podmioty gospodarcze, wytwarzane dobra.
Struktura- relacje dotyczące elementów systemu, wewnątrz systemowe relacje w jakie uwikłane są elementy danego systemu.
Otoczenie- zbiory elementów (przyroda), a także inne systemy- są powiązane z systemem ale do niego należą.
2. Cel gospodarki przestrzennej- podstawowym celem jest zaspokojenie pohzeb osób zamieszkujących dany system terytorialny, istotny jest nie tylko poziom zaspokojenia potrzeb, ale także dostępność do dóbr i usług oraz różnych miejsc realizacji celów, przez co dany układ przestrzenny zbliża się w swej strukturze i funkcjonowaniu do