Kupujący, który wykonuje uprawnienia z tytułu gwarancji, obowiązany jest dostarczyć rzecz na koszt sprzedawcy do miejsca wskazanego w gwarancji lub do miejsca, w którym rzecz została mu wydana, chyba że z okoliczności wynika, że wada powinna być usunięta w miejscu, w którym rzecz się znajdowała w chwili ujawnienia wady. Sprzedawca powinien wykonać obowiązki wynikające z gwarancji w odpowiednim terminie i dostarczyć kupującemu rzecz na swój koszt
Istotnym zagadnieniem jest długość terminów gwarancji i sposób ich liczenia. Jeżeli w gwarancji inaczej nie zastrzeżono, termin ten wynosi jeden rok, licząc od dnia, kiedy rzecz została kupującemu wydana.
Ponieważ gwarancja ustanawiana jest na rzecz bezpośredniego użytkownika, w okresie, dopóki rzecz nie została mu wydana, terminy gwarancji w zasadzie nie biegną. Gdy więc producent dostarczył określone towary objęte gwarancją przedsiębiorstwu handlowemu, okres, w którym towar znajduje się w ogniwach handlu, nie jest wliczany do okresu gwarancyjnego. Producent nie może jednak odpowiadać w nieskończoność z tytułu udzielonej gwarancji. Toteż okres, w którym gwarancja spoczywa (tj. okres, w którym towar znajduje się w ogniwach handlu) nie może przekraczać 12 miesięcy. Po ich upływie okres gwarancji producenta odpowiednio się skraca, zaś gwarancję przejmuje sprzedawca.
Jeżeli zamiast rzeczy wadliwej sprzedawca w ramach gwarancji dostarczył rzecz wolną od wad albo dokonał istotnych napraw rzeczy sprzedanej, termin gwarancji biegnie na nowo. Jeśli sprzedawca wymienił część rzeczy, zasada powyższa jest stosowana do zmienionej części. W innych wypadkach termin gwarancji ulega przedłużeniu o czas, w ciągu którego kupujący wskutek wady rzeczy sprzedanej nie mógł z niej korzystać.
Gdy sprzedawca, który nie jest wytwórcą rzeczy sprzedanej, dał kupującemu dokument gwarancyjny wystawiony przez wytwórcę, kupuj ący może wykonywać uprawnienia z tytułu gwarancji tylko względem wytwórcy, a uprawnienia z tytułu rękojmi za wady fizyczne rzeczy tylko względem sprzedawcy.