administracji państwowej, b) stosunki prawne powstające w toku wykonaw
czo-zarządzającej działalności tych organów
Prawo administracyjne dość wyraźnie odróżnia się od innych gałęzi prawa i nie ma szczególnych trudności z ustaleniem, jakie normy prawne do niego należą. Pewne wątpliwości mogą wynikać na tle odgraniczenia prawa administracyjnego od prawa konstytucyjnego, prawa finansowego i prawa cywilnego.
Prawo konstytucyjne stanowi punkt wyjścia dla uregulowań administracyj-
noprawnych. Normy obu gałęzi prawa są jakościowo zbliżone. Prawo administracyjne jest rozwinięciem, skonkretyzowaniem prawa konstytucyjnego w warunkach codzienimej działalności państwa.
Rozróżnienie między prawem administracyjnym i prawem cywilnym następuje w oparciu o charakter stosunków regulowanych pizez obie dziedziny
prawa. Stosunki prawa cywilnego to stosunki dwóch równoprawnych partnerów, równość stron należy do istoty tych stosunków. Natomiast w stosunkach regulowanych przez prawo admiiustracyjne do istoty rzeczy należy
nierówność partnerów, z których jeden jest reprezentantem państwa i jest
wyposażony w określoną część władzy państwowej.
Prawo administracyjne i prawo finansowe są podobne, różni je tylko
przedmiot uregulowania. O ile prawo admiiustracyjne reguluje różne sprawy
należące do zakresu działania administracji, o tyle pizedmiotem prawa
finansowego są jedynie sprawy majątkowe, należące do kompetencji organów
administracji fmansowej.
Całość przepisów składających się na prawo administracyjne można
podzielić na trzy grupy:
a) przepisy odnoszące się do struktury organów administracyjnych,
b) przepisy regulujące tok dzialaiua organów administracyjny cli,
c) pizepisy odnoszące się do sposobu załatwiania poszczególnych rodzajów
spraw.
Przepisy regulujące strukturę administracji i tok jej dzialaiua tworzą część ogólną prawa administracyjnego. Natomiast pizepisy normujące sposób załatwiania poszczególnych rodzajów spraw należą do części szczegółowej.