43821

Aktywność szatan w świecie

Nie ma zła bez osoby, która jest formą zła, dlatego szatan jest podmiotem osobowym dla zła moralnego. Występuje jako kusiciel, podżegacz, oskarżyciel bezwzględny, jest okrutny, zajadły, niszczyciel, kłamca, morderca. Jego działanie ma charakter relacyjny względem świata. Szatan może posługiwać się elementami natury ale nie może zmienić ich stworzonego dobra ani nie może naruszyć Opatrzności Bożej. Przede wszystkim szatan działa na płaszczyźnie osobowej. Sam jest kłamstwem, nienawiścią, pragnie zła i do tego samego próbuje skłonić całą ludzkość. Szatan i jego aniołowie mogą kusić i trapić ludzi na różne sposoby, poprzez nakłanianie, zamieszanie, chaos, niewiedzę, nadmierne rozbudzenie pożądliwości, nieopanowanie, wybujałe namiętności, zwątpienie, depresję, niewiarę, pochlebstwo, opętanie, (wojny, ateizm, ludobójstwo, samobójstwa, mordowanie nienarodzonych, terroryzm, upadek moralny, zniewolenie, wyzysk, uzależnienia,)

Współczesne poglądy

W latach siedemdziesiątych XX wieku teologowie dyskutowali w sporze o istnienie szatana. Dyskusję zaprezentowali Ks. Alfons Skowronek i o. Jacek Salij na stronach miesięcznika „Więź”.

Teologowie tacy jak: Ch. Duquoca (1966), H. Haag, wysuwali tezy że diabeł jest projekcją ludzkiego doświadczenia. Próbowali oni przy pomocy danych z zakresu psychologii, parapsychologii, socjologii oraz egzegezy historyczno - krytycznej podważyć realnie osobowy byt szatana. Ta interpretacja wzbudziła zdecydowany sprzeciw papieża Pawła VI i tradycyjnych teologów. Kard. Joseph Hóffner jak również Karl Lehmann zdecydowanie podkreślali osobowy cliarakter szatana. Kard Joseph Ratzinger podkreśla że diabeł jest nie-osobą, jest rozkładem i rozpadem osobowości. Jego właściwością jest jego bezobliczowość, anonimowość Satelitom: pochodzenie 1 przejawy

Satanizm jest oddawaniem szatanowi czci należnej tylko Bogu. Ma dwa nurty: osobowy i bezosobowy. Nurt osobowy głosi istnienie szatan jako istoty osobowej, jest przywoływany, wzywany, czczony. Wyznawcy tego nurtu zwracają się do szatana o moc panowania nad innymi i zaspokojenia każdego swojego pragnienia. Bezosobowy nurt satanizmu polega na tym, że wyznawcy nie wierzą w istnienie szatana jako osoby, ale uważają że istnieje jakaś siła, energia ukryta, obecna w kosmosie, którą można rozwinąć przez praktykowanie perwersji we wszystkich jej formach, związane z bluźnierczymi obrzędami. Satanizm promuje całkowite odwrócenie wartości, stawiając jako wzorzec coś co jest obiektywnie złe i niedozwolone. Zło nie jest już złem ale formą wyzwolenia. Zaspokojenie instynktów jest jedyną normą etyczną, można robić wszystko na co ma się ochotę: przemoc, egoizm, rozwiązłość. Założycielem satanistów jest Anton Le Vey, który w San Francisco w 1966 roku prawnie zalegalizował w Stanach Zjednoczonych „kościół szatana”. W swoich obrzędach wprowadził czarną mszę, które rozpoczyna od bluźnierczych wezwań, odwrócone krzyże, orgia miesza się z hostią.

Przejawami satanizmu są także: czarna magia, wróżbiarstwo, astrologia, spirytyzm, okultyzm,