4787

-» usi. o rachunkowości z 29.09.1994r.

ust. prawa o publicznym obrocie papierami wartościowymi z 21.08.1997r.( 97 r. )

-> ust. o działalności gospodarczej z 23.12.1988r.

-» ust. o przedsiębiorstwach państwowych z 25.09.198lr.

Prawo bankowe

-> ust. prawo bankowe z 29.08.1997r.

-> ust. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym z 14.121994r.

-> ust. o Narodowym Banku Polskim z 29.08.1997r.

3. Budowa normy prawno - finansowej.

Norma prawna - (łac. reguła, przepis, podziałka ) -> rodzaj reguły postępowania, czyli wypowiedzi wskazującej komuś jak powinien postępować w określonej sytuacji, obowiązującej na tej podstawie, że została ustanowiona lub uznana przez państwo /kompetenniy organ państwa.

Współcześnie —> n.p. mają przeważnie sformalizowaną postać przepisów prawnych. Norma prawna nie jest równoznaczna z przepisem prawnym -» który będąc jednostką redakcyjną aktu normatywnego, zawiera jedynie elementy, z których odtwarza się (wykładnia prawa) odpowiednie reguły postępowania. Dopiero na podstawie całego zespołu przepisów prawnych, ustala się jakie normy prawne obowiązują w danym systemie prawa.

Norma finansowa składa się z 3 części:

1.    HIPOTEZA->

•    powołanie się na akt normatywny (źródło prawa, z którego wynika obowiązywanie normy prawnej).

•    powołanie się na stan faktyczny uzasadniający dyspozycję normy.

•    wskazanie adresata normy prawnej -* normy indywidualne i normy generalne)

2.    DYSPOZYCJA —> wyznacza adresatowi sposób zachowania się.

•Przedmiot normy -» określone zachowanie, stanowiące uprawnienie jednego podmiotu a zobowiązanie drugiego, może być ono szczegółowo określone, co do miejsca i sposobu jego wykonania;

•Podmioty normy —► czynny ( uprawniony ) i bierny ( zobowiązany ).

3.    SANKCJA -» z reguły, są to dolegliwości kanie lub materialne (konsekwencje naruszenia dyspozycji w warunkach wskazanych w hipotezie).

4.    Źródła prawa finansowego. (2 podziały)

I.

1)    ustrojowe - Konstytucja: 217. 219, ust. 1. 2, 3 i 227

2)    Prawa materialnego - ustawy, rozporządzenia i zarządzenia ministrów na podstawie upoważnienia ustawowego, orzecznictwo NSA i SN wiążą w konkretnych sprawach (nie ma analogii!).

3)    Prawa formalnego - prawo postępowania podatkowego, wyroki sądowe, wyjaśnienia MF.

II.

1)    prawa państwowego - normy prawne uchwalane przez Parlament (ustawy), rozporządźeiua RM i zarządzenia ministrów poszczególnych działów.

2)    Prawa lokalnego - pobór podatków regulowanych przez organy gminy (opłata skarbowa, targowa, podatek od psów).

Źródłem podstawowym prawa finansów publicznych jest Konstymcja RP. W rozdz. dot. wolności, praw i obowiązków człowieka i obywatela K. stanowi, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych w tym podatków - określonych w ustawie. Konstytucja poświęca temu problemowi rozdział „Finanse publiczne”. Uregulowania w nim zawarte stanowią konkretyzację powyższego zapisu oraz dot. kwestii gromadzenia i wydatkówama środków finansowych na cele publiczne, ust. budżetowej oraz NBP.

Funkcję źródeł prawa finansów publicznych spełniają także:

ustawy: m in.: ust. o finansach publicznych, o dochodach w latach 1999 - 2000, ust. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ust. prawo bankowe, ust. o NBP, ust. Kodeks celny itd. umowy międzynarodowe, przede wszystkim dot. podatków (zapobieganie podwójnemu opodatkowaniu, ceł,

akty wykonawcze - przede wszystkim: rozporządzenia: zwłaszcza Ministra Finansów.

Wpływ na prawo finansów wywierają także: poglądy przedstawicieli nauki (doktryna) oraz orzeczenia sądowe (jndykanira).