30119

ustawa o publicznym obrocie papierami wartościowymi zarządzenie Ministra Finansów o emisji obligacji skarbowych.

Obrót obligacjami - odbywa się na rynku pierwotnym i wtórnym. O rynku pierwotnym mówimy wtedy, gdy obligacje są sprzedawane pierwszemu właścicielowi. Następnie obligacje trafiają na rynek wtórny, gdzie odbywa się właściwy obrót. Rynek pierwotny obligacji skarbowych w Polsce to przetargi obligacji lub oferta sprzedaży za pośrednictwem biur maklerskich. Rynek wtórny obligacji w Polsce to Giełda Papierów Wartościowych w Warszawie lub Centralna Tabela Ofert (CeTO).

RYZYKA ZWIĄZANE Z OBLIGACJAMI

1)    ryzyko niedotrzymania warunków - tym typem ryzyka charakteryzują się zwłaszcza obligacje przedsiębiorstw. Do jego obliczania służy tzw. rating obligacji. Jest stworzony przez wyspecjalizowane instytucje i polega na zakwalifikowaniu obligacji do klas o różnym poziomie ryzyka niedotrzymania warunków (im wyższe ryzyko, tym wyższe powinno być procentowanie obligacji i tym wyższa stopa dochodu).

2)    rvzvko stopy procentowej (ryzyko zmiany wartości) - możliwość zmiany wartości

(a zatem również ceny) obligacji w sytuacji zmian stóp procentowych na rynku. Im bardziej wartość obligacji reaguje na zmiany stóp procentowych, tym wyższe jest ryzyko stopy procentowej.    Negatywny    przejaw    ryzyka    stopy    procentowej

występuje w przypadku wzrostu stopy procentowej, gdyż wtedy spada wartość obligacji, (im krótszy okres do terminu wykupu obligacji, tym mniejsze ryzyko zmiany wartości obligacji].    Pozytywny    przejaw    ryzyka    stopy    procentowej

występuje w przypadku obniżenia stóp procentowych, gdyż wtedy rośnie wartość obligacji.

3)    rvzvko płynności - rynek wtórny organizowany przez agenta emisji (np. bank). Problem, gdy zgłosimy chęć sprzedaży obligacji, a nie będzie kupca (często się tak dzieje, gdyż obligacje na rynku wtórnym mają niższą płynność).

ZASADY EMISII OBLIGACII I OBROTU NIMI

W przypadku obligacji emitowanych przez inny podmiot niż Skarb Państwa lub NBP, dla ochrony inwestora przewidziano następujące zasady:

A)    całkowite zabezpieczenie całości zaciągniętego długu przez:

a)    ustanowienie na rzecz nabywców obligacji („obligatariuszy") hipoteki lub zastawu,

b)    udzielenie gwarancji bankowej przez NBP lub bank o odpowiednio dużym kapitale,

c)    udzielenie zabezpieczenia przez Skarb Państwa (gwarancja, poręczenie),

d)    udzielenie zabezpieczenia przez międzynarodową instytucję finansową lub bank zagraniczny o odpowiednio dużym kapitale.

B)    obligacja nie musi być zabezpieczona, może być zabezpieczona do części zobowiązań lub zabezpieczona w inny sposób niż powyżej, np. poręczenie innego podmiotu gospodarczego, jeżeli:

a)    emitent istnieje jako przedsiębiorstwo co najmniej trzy lata (sporządził co najmniej 3 sprawozdania finansowe) oraz

b)    wartość jego kapitału funduszy własnych jest równa, bądź przekracza 5000000 zł (pięciokrotność minimalnego kapitału akcyjnego spółki akcyjnej).

C)    ŚWIADCZENIE ZASTĘPCZE - może polegać chociażby na tym, że przy wykupie akcji ma się pierwszeństwo. Lub gdy jest się właścicielem, istnieje pierwszeństwo do wykupu akcji lub obligacji z nowej emisji tej spółki. Gdyby świadczenie nie zostało spełnione, obligatariusz ma prawo do określonej w warunkach emisji kwoty płatnej w przypadku opóźnienia w dostarczeniu towaru (np. rynek samochodowy) lub usługi, należnych obligatariuszowi na podstawie obligacji.

D)    ZAKAZ SPEKULACJI SWOIM DŁUGIEM PRZEZ EMITENTA - emitent nie może skupować z rynku swoich obligacji po niskiej cenie, a przy powrocie koniunktury odkupywać ich z zyskiem. Jeżeli odkupił od inwestorów swoje obligacje, to podlegają one umorzeniu. Emitent nie może odkupić na rynku swoich obligacji po terminie wykupu (spełnienia

2