1 |
Sformułowanie zadania prognostycznego. Określamy obiekt .zjawisko lub proces będący przedmiotem prognozy, czyli zmienną endogenlczną. Ustalamy cel wykonania prognozy, jej pożądany horyzont i wymaganą dokładność. |
2 |
Sformułowanie przesłanek prognozy. Definiujemy model ekonometryczny opisujący wybraną zmienną endogeniczną. Stosownie do tego wyboru gromadzimy dane statystyczne, szacujemy parametry modelu, poddajemy go weryfikacji oraz badaniu stabilności. Ustalamy również wartości zmiennych egzogenicznych w okresie prognozy. Ta ostatnia czynność bywa niekiedy skomplikowana, leśli nasze zadanie prognostyczne ma charakter makroekonomiczny, to wartości zmiennych egzogenicznych z okresu prognozy możemy poszukiwać w dokumentach organów rządowych bądź opracowaniach różnych instytucji zajmujących się analizą sytuacji gospodarczej i społecznej. Wartości zmiennych egzogenicznych mogą być również prognozami otrzymanymi z innych modeli ekonometrycznych. Szczególnie przydatne są wtedy modele autoregresyjne oraz modele trendu. To powoduje ,że prognozowanie na podstawie jednego modelu często przechodzi w system prognoz wzajemnie ze sobą powiązanych. |
3 |
Wyznaczenie prognozy i jej realizacja. Obliczamy wartość zmiennej endogenicznej w okresie prognozy oraz interpretujemy otrzymane rezultaty. |
4 |
Ocena dokładności predykcji. Ostatni etap stanowi realizację jednego z postulatów teorii predykcji ekonometrycznej, który głosi, żeby dla każdej prognozy obliczyć i ocenić wartość mierników określających stopień dokładności predykcji. |
2