5136

.Makroekonomia” - dr Kieniewicz Barbara str. 2

•    Racjonalne - wskazują na to, że ludzie poprawnie przewidują przyszłość i szybko dostosowują się do zmian w gospodarce. Hipoteza racjonalnych oczekiwań - jeżeli raz popełnia się błąd, to w przyszłości drugi raz nie popełni się go.

Co do oczekiwań trudno jest określić przyporządkowanie do danego nurtu - różne stanowiska.

Problematyła krótkiego j długiego okresu czasu.:

Problem kosztów i korzyści - zgodność, że pewne narzędzia polityki mogą powodować koszt w krótkim okresie czasu (do 1 roku), ale przynieść w długim okresie korzyści, lub przynieść korzyści w krótkim okresie a straty w długim.

Keyncsisci - ważne jest to, co dzieje się w krótkim czasie (zmiany w krótkim okresie czasu dotyczą zmian popytowych):

•    nie należy dopuszczać do spadku popytu globalnego w krótkim czasie

•    płace w krótkim okresie czasu są mało elastyczne

Klasycy - ważny jest skutek długookresowy (zmiany w długim okresie są zmianami podażowymi).

Szkoły neoklasyczne:

Nowa szkoła klasyczna (Lucas, Minford), gospodarka sama dojdzie do równowagi, ale jeżeli zostanie wytrącona z niej do szybko powróci do równowagi.

Założenia:

•    elastyczność rynków

•    racjonalność podmiotów

•    szybkość dostosowywania się - automatyzacja

•    mała ingerencja państwa, a jak już to w podaż

•    liberalne podejście - jeżeli ingerencja państwa jest konieczna, to stanowi dobre zjawisko

Umiarkowani monetaryści - (M. Friedman)

Monetaryści to ci ekonomiści, którzy uważają, że wzrost podaży pieniądza prowadzi do wzrostu cen a nie do wzrostu produkcji (w warunkach pełnego wykorzystania zasobów).

•    Inflacja - zjawisko czysto pieniężne

•    Stanowisko co do równowagi - brak automatyzacji, gospodarka wytrącona z równowagi musi odczekać 3 do 4 lat

•    Oczekiwania podmiotów - mogą być racjonalne i adaptacyjne

•    W analizie uwzględniają długi okres czasu

•    Monetaryści zwracają uwagę na stronę podażową

Szkoły Keynesów skie

Eklektyczni Keynesisci - (Tobin, Madę, Hicks)

• Równowaga - o ile gospodarka w długim okresie jest zdolna samoistnie dojść do równowagi, to w krótkim czasie trzeba ingerencji państwa, wolne dochodzenie do równowagi