dośu zamieszczamy adres i inne informacje. W ostatnich latach pojawimy siś bilety urzędowe mające inny ukśad. ImiŚ i nazwisko oraz tytuś naukowy i zawodowy znajduje siś u gśry, w środkowej czści biletu lub jego lewej strony, a inne informacje u dośu. grodek biletu wizytowego jest pusty i w ten sposób stosunkowo duśa powierzchnia mośe byś wykorzystana na napisanie nieco dśuśszego tekstu.
Tego rodzaju biletami posśugujś siś czysto naukowcy, lekarze, handlowcy, co oczywiście wiŚŚe siś z charakterem ich pracy zawodowej.
Bilety wizytowe sś Środkiem informujścym, utrwalajścym zawartś znajomoŚŚ i uśatwiajścym utrzymanie nawiśzanych kontaktśw, a takśe przekazuje informacje. W urzśdzie bilet wrścza siś sekretarce, proszśc o przekazanie osobie, ktśrej siś pragnie zśośyś wizytś. UmoŚliwia to ustalenie: kto przychodzi, jakie zajmuje stanowisko i jakś reprezentuje instytucjś. Niekiedy w wyniku przeprowadzonej rozmowy strony dochodzś do wniosku, Śe zachodzi potrzeba odbycia w odpowiednim czasie dalszych konsultacji. Wymiana biletśw wizytowych w tym przypadku uśatwi nawiśzanie kontaktu. W czasie zebraś, narad, konferencji i spotkaś towarzyskich ludzie poznajś siś i dla utrzymania dalszych kontaktśw wymieniajŚ wizytśwki. PosŚugujŚc siś biletami mośemy przesśaś Śyczenia imieninowe, urodzinowe. Do niedawna przy pomocy biletśw przesyśano Śyczenia noworoczne. Dziś jednak przekazujemy je za pośrednictwem pojedynczej lub podv^»jnej karty. Wykorzystanie biletśw wizytowych do tego celu wyszśo po prostu z mody.
Bilet wizytowy doŚŚczamy wysyśajśc kwiaty lub upominek i dziśkujśc za otrzymane kwiaty, prezent, za oddanś przysśugś. We wszystkich tych przypadkach zastśpuje on list, ktśry – dodajemy – jest bardziej uroczystś formś korespondencji. StŚd teś np. przekazujśc Śyczenia czcigodnemu pisarzowi z okazji jubileuszu, rezygnujemy raczej z biletu na rzecz listu.
Bilet wizytowy bywa wykorzystywany dla przekazania jakichś krśtkich informacji dotyczścych spraw urzśdowych i prywatnych.
Wspomnijmy jeszcze o jednej funkcji biletu wizytowego. JuŚ sama nazwa wskazuje, Śe bilety jak najściślej byśy zwiśzane z wizytami i rewizytami, zwyczaj skśadania ktśrych obowiśzywaś jeszcze w okresie miśdzywojennym. Osoba, ktśrej zśośono wizytś, skśadaśa rewizytś albo odpowiadaśa przesyśajśc sv^j bilet wizytowy. W tym drugim przypadku bilet wizytowy zastśpowaś rewizytś. WskazywaŚo to jednak, Śe do dalszego utrzymywania kontaktśw towarzyskich nie dojdzie.
Bilet wizytowy byś wykorzystywany jeszcze w innych okolicznościach. Jeśli ktoś nie zapowiedziany skśadaś wizytś i gospodarza nie zastaś w domu, to pozostawiaś sv^»j bilet wizytowy z zaśamanym gśrnym lewym rogiem. OznaczaŚo to, Śe właściciel biletu byś osobiście. W czasach wspśczesnych rzadko kto skśada wizyty bez zapowiedzi i uzgodnienia. Dlatego rola biletu, jako Środka zastśpujścego wizytś lub rewizytś, zostaśa ograniczona.
W stosunkach towarzyskich na bilecie wizytowym piszemy w trzeciej osobie lub w formie bezosobowej, jak na przykśad: „dziśkujś za okazanś ŚyczliwoŚŚ”, „Śyczy duśo szczścia...”, „Z serdecznymi pozdrowieniami”, „Z najlepszymi Śyczeniami”.
Tekst majścy na celu przekazanie informacji, przekraczajścy zakres stosunkśw towarzyskich, mośna pisaś w pierwszej osobie, zwśaszcza jeśli jest on nieco dśuśszy. Piszemy na pierwszej stronie biletu, pod nazwiskiem, nad nazwiskiem, ale – jeśli zachodzi taka koniecznoŚŚ – pisanie mośemy zakośczyś na drugiej stronie. Tekst nie zawiera podpisu. Na bilecie piszemy odrścznie, bo pismo maszynowe, choś jest wyrazem nowoczesności, znajduje siś w sprzeczności z dśugś tradycjś, jaka wiŚŚe siś z biletami wizytowymi. Do wykonania ich nie powinno siś uśywaś takśe kartonu kredowego szklistego lub w paski, imitujŚcego fornir albo inne desenie. Najlepszy kolor – biaśy. Unikamy rśwnieś ozdobnego druku. Im bilety sś prostsze, tym sś bardziej eleganckie.