6333

2

gangi chuligańskie nastawione na bójki, wandalizm, a szczególnie ceniona tam wartość to odwaga, bojowość i siła fizyczna.¹

PODKULTURA WYCOFANIA SIĘ - zwana również podkulturą podwójnie przegranych. Skupia ona młodzież z warstw niższych, która nie ma możliwości osiągnięcia sukcesu w drodze legalnej, a której nie powiodło się także w adaptacji nielegalnej (dwa poprzednie sposoby). Sposób ten wybiorą również ci, którzy działania bezprawne odrzucili jako sprzeczne ze swoim kodeksem moralnym. Jest to przede wszystkim podkultura narkomanów, a przestępczość występuje tu głównie w formie nielegalnej dystrybucji środków odurzających, by z czasem pojawić się jako różnorodne działania zmierzające do zdobycia środków odurzających.²

Często mówi się o subkulturach narkomańskich, pijackich, przestępczych. Ma to swoje uzasadnienie, gdyż termin subkultura pierwotnie używany był w naukach społecznych w odniesieniu do grup patologicznych, pozostających w konflikcie z prawem i społeczeństwem. Upraszczając to można powiedzieć, że pojawienie się wszelkiego rodzaju młodzieżowych gangów wywołało u badaczy potrzebę nadania owym gangom wspólnej nazwy.³ M.Pęczak stwierdza, ze wspólną cechą wszystkich subkultur jest ich negatywny stosunek do kultury dominującej. Twierdzi, że subkultura to względnie stała gnipa społeczna pozostająca na marginesie dominujących w danym systemie tendencji życia społecznego, wyrażająca swoją odrębność poprzez zanegowanie lub podważanie utrwalonych i powszechnie akceptowanych wzorów kultiuy.⁴

Uwarunkowania powstania subkultury młodzieżowej.

Socjalizacja rodzinna to część wpływu środowiska rodzinnego, która wprowadza jednostkę do udziału w życiu społecznym, ucząc ją zachowań według wzorów, czyni zdolną do utrzymania się w danym społeczeństwie i wykonywania określonych ról.

Proces socjalizacji rodzinnej przebiega następująco: naśladowanie zachowań najbliższego otoczenia,

wpajanie dzieciom określonego systemu norm i wartości akceptowanych w rodzinie, kontrola społeczna polegająca na nagradzaniu i karaniu zachowań pożądanych i niepożądanych.

Istotny wpływ na kształtowanie się osobowości ma rodzina. Rodzina jako mała grupa oparta na więzi osobowej, gdzie kontakty są częste i bezpośrednie o wysokim stopniu intymności, kształtuje u człowieka, szczególnie młodego, wysoką świadomość identyfikacji z nią i jej wartościami. W rodzinie dziecko uczy się solidarności. Rodzina zaspokaja podstawowe potrzeby nie tylko materialne, ale również takie jak poczucie bezpieczeństwa, miłości, akceptacji. Te okoliczności wzmagają proces socjalizacji i wyznaczają jej mechanizmy.

Ogólny mechanizm kształtowania osobowości przez harmonizowanie w jednostce tego, co indywidualne, z tym, co społeczne.

Obejmuje on cztery płaszczyzny:

Biologiczno - popędową, w której rola rodziny sprowadza się do kształtowania osobowości dziecka w toku niesienia mu pomocy. Będą to czynności zaspokajające potrzeby np. pielęgnacji czy pożywienia, podczas których wyzwala się aktywność dziecka. Daje się mu szansę bycia, przetrwania;

Psychiczno - uczuciową, w której rodzina poprzez postawę pełną miłości, ofiarności, bezinteresowności pozostawia głębokie i niezatarte ślady w psychice dzieci. Zostają

1

Tamże.

2

'Tamże. s. 32.

3

⁰ R. Dyonizak, wyd. cyt., s. 43.

4

M. Pęczak. Mały słownik subkultur młodzieżowych. Warszawa 199Z s. 91.