6654

Kwestię problemu przemocy w szkołach można zaliczyć do jednego z paradoksów współczesnej szkoły. Szkoły, która odwołuje się do humanizmu, demokracji, praw ucznia, Karty Dziecka, do pedagogiki zdrowia oraz wartości religijnych z jednej strony a z drugiej strony jest ona równocześnie miejscem zachowań negatywnych, które mocno bulwersują społeczeństwo. Przemoc rówieśnicza w szkole występowała od zawsze, była częścią rytuału, formą odreagowania na przemoc fizyczną i psychiczną nauczycieli wobec uczniów. Natomiast przemoc uczniów wobec nauczycieli przybierała, co najwyżej formę złośliwych żartów, gdyż nauczyciel stanowił sacrum, fizycznie nauczyciel był nietykalny.

W szkołach coraz częściej dochodzi do bezkarnego popełniania przestępstw. Kradzieże, pobicia, rozboje i wymuszenia są coraz powszechniejszym zjawiskiem w naszych szkołach. Na terenie szkół kwitnie handel narkotykami a uczennice są werbowane do agencji towarzyskich. Coraz częściej szkoła staje się miejscem, w którym bez większych konsekwencji można się nikotyzować, narkotyzować lub alkoholizować. W czasie przerw toalety zamieniają się w palarnie oraz w pijalnie piwa. Młodzież przyznaje się do tego, że jej pierwszy kontakt z narkotykami lub z alkoholem miał miejsce w szkole lub był związany właśnie z nią (np. wycieczka szkolna, dyskoteka). Pomysłowość młodych ludzi nie z na granic w tworzeniu różnych dewiacyjnych sytuacji. Nierzadko młodzi przestępcy nie silą się nawet na okazanie żalu lub skruchy. O swoich czynach opowiadają bez większego napięcia i zażenowania.

Analizując wyniki badań nad zjawiskiem agresji i przemocy w szkole można zauważyć ż chłopcy częściej niż dziewczęta uciekają się do agresywnych zachowań, ale i one nie są wolne od tego typu zachowań. Do najczęściej odnotowanych zachowań należą: oszukiwanie nauczycieli, utrudnianie prowadzenia lekcji, a więc zachowanie szkodzące nauczycielowi. Nauczycielowi dalszej kolejności występują: obrażanie i wymyślanie innym uczniom, upijanie się, bazgranie po ścianach i ławkach, niszczenie rzeczy, umyślne potrącanie, bicie się z kolegami, rozpowszechnianie kłamstw, kupowanie rzeczy z kradzieży, umyślne przewracanie innych, używanie wulgarnych słów wobec nauczycieli, przymuszanie innych do robienia rzeczy, na które nie mają ochoty. Procent osób przyznających się do tego typy zachowań waha się między 8% a 45%.² Cliłopcy są częściej ofiarami agresji niż dziewczęta, młodsi uczniowie częściej niż starsi podlegają agresji psychicznej i fizycznej.

nKLIMAT SZKOLI”-stosunki paimjąęg w sikolath

Stosunek uczeń-uczeń.

Nie jest żadną nowością, że niektóre dzieci krzywdzą swoicli rówieśników, że są uczniowie doznający dużego cierpienia właśnie w szkołach. Agresywne zachowanie mają miejsce na przerwach, przed lub po zajęciach lekcyjnych Ma wtedy miejsce wymuszanie dawania pieniędzy lub kanapek. Bicie słabszych, stosowanie przezwisk, głośne negatywne uwagi na temat rodziców niektórych dzieci, zabawianie się wymyślnymi torturami, poniżanie kolegów to jedne z aktów przemocy stosownych najczęściej w społeczności uczniowskiej. Krzywda dzieciom, ze strony rówieśników, uczniów starszych dzieje się, z co najmniej dwócłi powodów. Pierwszym z nich jest to, że nie wszyscy nauczyciele dostatecznie solidnie tratują swoje obowiązki na dyżurach Sądzą, że w przydzielonym im rewirze wystarczy być, spacerować w najbardziej widocznym miejscu. Jednak poza głównymi miejscami widocznymi przez pedagoga pozostają również inne miejsca: toalety, szatnie. Szczególnie w takich miejscach najczęściej dochodzi do okrutnych scen a oprawcy doskonale wiedzą, że tam wychowawcy pełniący dyżur nie zaglądają. Drugim powodem jest to, iż każdy dyrektor doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że z bezpieczeństwem dzieci często nie jest dobrze.

*’ K. Ostrowska Niebieska Linia 4/27/2003, „Agresja i przemoc w polskiej szkole-diagnoza zjawiska"