MODEL KONFLIKTU D. R. PETERSONA
Model konfliktu D.R. Petersona można zaliczyć do modeli proceduralnych.
Ujmuje on konflikt, podobnie jak M. Dentesh (1973), jako proces interakcyjny, który występuje wtedy, gdy działanie jednej osoby przeszkadza w działaniu drugiej.
D.R. Peterson (1983) uważa, że najczęściej mamy do czynienia z trzema sprawami dającymi podstawy do konfliktu. Pierwsza to problemy związane ze specyficznym zachowaniem, któregoś z uczestników interakcji, o co inny ma pretensje. Druga grupa spraw wiąże się z nieprzestrzeganiem norm zachowań. Wreszcie trzecia grupa to problemy związane ze skłonnościami jednej z osób, których druga osoba nie toleruje.
Przyczynę konfliktu D.R. Peterson (1983) upatruje w sprzecznościach interesów, sprzecznych wierzeń i przekonaniach, przeszkadzania w nawykach oraz wrogości.
Proces konfliktu przebiega według D.R. Petersona (1983) w trzech podstawowych fazach:
• początek, czyli ujawnianie się konfliktu;
• środek, czyli interakcje między uczestnikami;
• zakończenie, czyli rozwiązanie problemów.
Faza początkowa. Wybuch konfliktu, następuje na skutek jakiegoś zdarzenia np. :
- wyrażenie krytyki,
- stawianie nieuprawnionych zadań,
- kumulacja przykrości,
- odmowa spełnienia oczekiwań partnera.
Kiedy zdarzenie wywołujące konflikt już nastąpiło, jej uczestnicy mogą albo zaangażować się w konflikt lub unikać tego. Jeśli konflikt już się zaczął oznacza to, że przynajmniej jedna ze stron uważa sprawę za wystarczająco uciążliwą, aby podjąć działanie i wierzy, że korzystny wynik jest możliwy do osiągnięcia. Łatwiej w konflikt angażują się osoby zdające sobie sprawę ze swojej siły lub dominujące. Jeśli zagrożenie stanie się trudne do zniesienia to nawet ta osoba uległa może zaangażować się w konflikt.