Siła Lorentza - siła działająca na naładowaną cząstkę poruszającą się w polu magnetycznym.
F =qvxB lllb
F = 11 xB
Prawo Ampera - prawo wiążące indukcję magnetyczną wokół przewodnika z prądem z natężeniem prądu elektrycznego przepływającego w tym przewodniku. Mówi ono, że całka krzywoliniowa wektora indukcji magnetycznej, wytworzonego przez stały prąd elektryczny w przewodniku wzdłuż linii zamkniętej otaczającej prąd, jest równa sumie algebraicznej natężeń prądów przepływających przez dowolną powierzchnię objętą przez tę linię. Dla próżni możemy wyrazić je wzorem:
gdzie:
(to- przenikalność magnetyczna I- natężenie prądu 1- długość przewodnika B- indukcja magnetyczna
Indukcja magnetyczna B-wielkość używana do opisu pola magnetycznego. Jest to stosunek wartości maksymalnej siły działającej na cząstkę naładowaną ładunkiem q i poruszającą się prostopadle do kierunku linii pola, do iloczynu wartości bezwzględnej ładunku cząstki i jej szybkości. Jednostką indukcji magnetycznej jest tesla (T).
Pole magnetyczne - własność przestrzeni polegająca na tym, że na umieszczone w niej igły magnetyczne i poruszające się cząstki naładowane działają siły magnetyczne. Silę działającą na przewodnik, przez który przebiega prąd elektryczny, umieszczony w polu magnetycznym nazywamy siłą elektrodynamiczną. Kierunek siły elektrodynamicznej określa reguła lewej dłoni. Jeżeli lewą dłoń ustawimy tak, aby linie sił pola magnetycznego wnikały do wnętrza dłoni, cztery złączone, wyprostowane palce pokazywałyby kierunek przepływu prądu przez przewodnik, to odchylony w bok kciuk wskaże kierunek i zwrot siły elektrodynamicznej.
Równanie na siłę odpychania bądź przyciągania się dw óch przew odników z prądem:
Przyciąganie bądź odpychanie zachodzi na skutek nakładających się pól magnetycznych wytwarzanych przez zmienne pola elektryczne przewodników. II. Opis dośw iadczenia