8943

PIEŚŃ MIŁOSNA

Pojawiają się tu dwa rodzaje miłości: jedna reprezentuje Kupido, drugą Amor. obie kojarzone z ogniem . Miłość małżeńska jest ogniem życiodajnym, ale symbolizowany przez Kupida przemienia! się w siłę niszczącą.

Wirydarze i różane ogrody są miejscem spotkań kochanków i nieodwracalnego czasu, przez co staja się miejscem, przez które prowadzi droga do grobu kochanka i gdzie człowiek rozmyśla o przemijaniu. Podobny sens ma jabłko trzymane w dłoni kochanka, które staje się żarzystym węglem palącym ciało i duszę.

Zimorowic wprowadził rozróżnienie miłości jako typu doświadczenia życiowego( niepłonna nadzieja) i literackiego( prawdziwe szczęście).

POLEMICZNY DIALOG Z KOCHANOWSKIM Porównanie pieśni Tymorynny i fraszki Do miłości.

Cechy fraszki:

-    modlitewna prośba do Wenety,

-    imię adresatki zaszyfrowane w pierwszych paru peryfrazach,

-    kunsztowna składnia.

-    ośmiozgłoskowiec,

-    styl wzniosły to: składnia, figury retoryczne i podstawa podmiom; styl potoczny to: adresat, przedmiot utworu.

Cechy pieśni Zimorowica:

-    zaczerpnął formę monologu, odrzucił ton dyskretnego żartu,

-    charakter podniosły ( prośba o błogosławieństwo nowożeńców).

-    Wenera- symbol miłości bożej, życiodajny ogień,

Zimorowic przeciwstawił renesansowemu klasykowi, podjął polemiczny dialog z Kochanowskim (np. symbol lipy, motyw metamorfozy w ptaka) i z klasycyzmem renesansowym, są to:

-    inny typ podmiotu ( w Roksolankach ludzie biedni i ubodzy)

-    zmiana perspektywy, z jakiej ogląda się izeczywistość humanistyczną

-    rezygnacja z postawy pochwalnej

-    sięgnięcie do konwencji retotycznych

-    zdemitologizowany obraz życia wiejskiego (Zimorowic pozbawił wieś wartości mim arkadyjskiego, rozkosz wiejskiemu szczęściu przeciwstawił pracę, pozbawił ją wymiaru sakralnego).

-    powołał nowa arkadię - zlokalizowaną w mieście krainę miłosnych rozkoszy.

ELEMENTY BAROKOWE

-    przeciwstawienie się klasycyzmowi i wzorom kultury szlachecko-mstykalnej,

-    skłonność do konceptu

-    podglebie' stanowiła kultura mieszczańska( idealny wzorzec)

PERSONIFIKACJE

W opisie wiosennego krajobrazu służą personifikacje. W utworze panuje wieczna wiosna kochanków. ALUZYJNOŚĆ

Liczne paralele: ogród-ciało dziewczyny => skłonność do przesłaniania erotyzmu. Konstruowaniu erotycznej aluzji służy też motyw wiankaf Marantula prosi ukochanego, aby przyjął od mej wianeczek, w którym „ róża jeszcze nie pomięta ", a w pieśni Aurelego kochanek prosi dziewczynę o wieniec).

KONWENCJE LIRYKI MIŁOSNEJ

-wspomnienia przygód antycznych bohaterów( np. Parysa i Heleny)

-traktowanie miłości jako służbę, niewole, chorobę, ogień STROFIKA

Liryka przeznaczona do śpiewu ( 68 wersów spośród 69 ma taki charakter). Rozmaitość melodii przejawia się w tym, że występują różne strofy . Strofy izosylabiczne oraz heterosylabicznef formowane z różnych rozmiarów). występują tu tez refreny oraz wersy drobne (tzn takie, w których odrębnie występuje więcej niż jeden stały przedział międzywyrazowy). Wszystko to wzbogaca brzmieniową warstwę pieśni.

2