9771

1.    informowanie (dostarczanie informacji w formie dostępnej i użytecznej dla odbiorcy),

2.    socjalizacja i integracja (umożliwienie uczestnictwa społecznego),

3.    zachowanie tradycji i wartości kulturalnych oraz wprowadzanie innowacji,

4.    funkcje kulturalne (ekspresja i transmisja kultury) i psychologiczne (rozrywka, rekreacja),

5.    rządzenie (media stanowią kanały informacji od rządu do społeczeństwa i odwrotnie),

6.    kierowanie i rządzenie,

7.    udział w życiu gospodarczym (same media są przedsiębiorstwami, ale stymulują również rozwój ekonomiczny),

8.    oświata i wychowanie (media upowszechniają wiedzę i kształtują systemy wartości).

Niektóre z wymienionych funkcji odgrywają znaczącą rolę w wychowaniu.

Spójrzmy na bajki w produkcji telewizyjnej przybierają one postać filmu animowanego. Popularne są produkcje Dalekiego Wschodu mimo iż są prymitywne i charakteryzują się dużym nasyceniem agresji (np. Pokemony). W wielu typowych bajkach, gdzie występuje i „dobro" i „zło" i na końcu których to ostatnie zwycięża, można wskazać pewne uchybienia wychowawcze np. w bajce „Gumisie" jeden z bohaterów ma znaczną wadę wymowy. Ze względu na wiek odbiorców filmom animowanym można przypisać szczególną rolę dydaktyczna i wychowawczą. Bardzo często zdarza się, że rodzice nie analizują treści przekazu, ani nie obserwują reakcji dzieci w czasie oglądania np. lęku czy agresji.

Obok telewizji coraz powszechniejsze stają się również inne multimedialne środki przekazu: komputery, sieć Internet. Z jednej strony, są one doskonałym sposobem docierania do urozmaiconych źródeł informacji, dają możliwość wymiany owych informacji oraz poglądów i opinii. Internet to oplatająca świat sieć komputerów i systemów poczty elektronicznej. Te kontakty niejednokrotnie kompensują współczesnemu człowiekowi rzeczywiste problemy, niepowodzenia. Powstają nawet specjalne grupy Internetu, których celem jest działalność psychoterapeutyczna, np.: dla chorych na AIDS, raka, dla rozwodników, ofiar gwałtu itp. Internet może być zatem traktowany również jak uniwersalne lekarstwo dla okaleczonych dusz.

Wiele stron zawiera jednak treści społeczne niepożądane, a nawet szkodliwe. Do treści takich zaliczone mogą być: erotyka i pornografia, pedofilia, przemoc ( np. terroryści w Iraku na stronach WWW zamieszczają nawet egzekucje) faszyzm, nacjonalizm, anoreksja i bulimia, używki w tym narkotyki.