• skierowanie małych dopływów wód do kanałów wewnętrznych.
W przypadku posadowienia budowli powyżej poziomu wgłębnych wód podziemnych jej zagrożeniem są wody opadowe, podskórne i grantowe, toteż skuteczne ich ujęcie i odprowadzenie poza teren budowli daje wystarczające zabezpieczenie przeciw-wodne. Teren nad budowlą musi być zagospodarowany. Należy przewidzieć jego uszczelnienie (nawierzchnia asfaltowa, warstwa iłowa itp) wraz z pełnym jego odwodnieniem rowami melioracyjnymi lub siecią drenów ciągłych Zadaniem warstwy drenażowej wykonanej bezpośrednio nad stropem obudowy jest maksymalne ujęcie niewielkich ilości wód spływających do wyrobiska i odprowadzenie ich do wewnętrznych kanałów' odwadniających. System ten składa się z warstwy tłucznia ułożonego na zaizolowanym stropie, kanalików zbierających filtrującą w-odę i wypełnionych tlucztriem szybików łdentjących ją do kattalów wewnętrznych Kanaliki uzbrojone w dreny wykonuje się ze spadkami około 10% w kierunku szybików rozstawionych w odstępach co 10—20 m (rys. 4.2). Z szybików do kattalów wewnętrznych wodę odprowadzają poprzeczne łączniki drenażowe umieszczone pod nawierzchnią drogową bądź kolejową. Ich spadki muszą dochodzić również do 10%, aby cały system zachował stalą drożność, nie uległ zamuleniu. Strop budowli podziemnej jest więc całkowicie zabezpieczony, a jej ściany zwykle grubsze są mniej narażone na szkodliwa przecieki wodne. Mogą na nich występować jedynie lokalne, okresowa zawilgocenia, co nie stanowi problemu dla wielu rodzajów budowli podziemnych.
Odrębnym zagadnieniem jest ochrona przed wodami opadowymi pochylni i schodów prowadzących do tuneli, podziemnych skrzyżow'ań lub przejść dla pieszych. Nie osłonięta od opadów pochylnia prowadzi wody opadowe wprost do budowli podziemnej. Najczęściej są one ujmowane poprzecznym kanałem zlokalizowanym w przekrojach wlot owo-wylotowych i przykrytym kratkami ściekowymi. Kanał poprzeczny odprowadza wodę do ogólnej sieci odwodnienia wewnętrznego (rys. 4.3). Pochylnie i schody osłonięte zadaszeniem lub pomieszczeniami pawilonowymi nie są bezpośrednio narażone na wody opadowe, ale mogą prowadzić wody innego pochodzenia (zmywanie nawierzchni, śnieg i woda przenoszone przez pojazdy i pieszych itd) i muszą być ujęte takim samym systemem odwodnienia wewnętrznego.