100106

większa od boku spoiny, wówczas każda część złącza powinna być połączona z przekładką spoinami zdolnymi przenieść całą siłę obciążającą połączenie.

Pizy projektowaniu połączeń spawanych należy unikać lokalnych mimośrodów. Lokalne mi-mośrodowe połączenie ścianki spoiną jednostronną należy uwzględniać w obliczeniach, gdy siły zewnętrzne wywołują rozciąganie w grani spoiny. Lokalnych mimośrodów nie uwzględnia się, gdy spoina jest częścią grupy spoin łączących po obwodzie kształtownik zamknięty. Kątowniki połączone jednym ramieniem można traktować jako osiowo obciążone, pod warunkiem przyjęcia efektywnego pola przekroju zgodnie z pkt 4.13 normy (54).

Za efektywną długość spoiny pachwinowej l₀ffprzyjmuje się odcinek, na którym spoina ma pełny przekrój, pomijając kratery na początku i końcu odcinka spoiny. Do przenoszenia obciążeń nie powinno się stosować spoin pachwinowych, krótszych niż 6-krotna grubość spoiny i nie krótszych niż 30 mm. Efektywną grubość spoiny pachwinowej i szerokobruzdowej przyjmuje się równą wysokości największego dowolnego trójkąta wpisanego w obiys spoiny i mierzony prostopadle do zewnętrznego boku tego trójkąta (rys. 9.1).

W przypadku spoin szerokobruzdowych, w zależności od konfiguracji połączenia, bok zewnętrzny trójkąta powinien biec prostopadle bądź w linii krawędzi łączonych elementów. Gnibość spoiny nie powinna być mniejsza niż 3 mm. Głęboki przetop spoiny można uwzględnić w obliczeniach po uprzednim doświadczalnym stwierdzeniu, że rzeczywista głębokość wtopienia może być uzyskiwana regularnie.

^a>    b)    c)

Nośność połączenia określa się na podstawie właściwości materiałowych łączonych elementów'. Rozkład sil w połączeniu spawanym przyjmuje się przy założeniu modelu liniow^ro-sprężystego lub sprężysto-plastycznego. Dopuszczalne jest przyjmowanie uproszczonego