O przydatności konstrukcyjnej przepony z blach fałdowych, zbudowanej w opisany sposób, decyduje jej duża nośność na ścinanie V Ri inala podatność (odwrotność sztywności) c - wV.
Przepony połączone bezpośrednio z elementami prętowymi, ułożonymi prostopadle do fałd blachy, mogą zabezpieczać te pręty przed wyboczeniem lub zwichrzeniem. Pozwalają również wykorzystywać sztywność tarczową do współpracy przestrzennej ze szkieletem konstrukcji. W normie EN 1993-1-3 [52] konstrukcje, w których wykorzystywana jest w pełni płytowa i tarczowa nośność i sztywność blachy, zaliczane są do konstrukcji klasy 1. Konstrukcje, w których ogranicza się wykorzystanie tarczowej sztywności blachy fałdowej do zapewnienia stateczności elementów prętowych - do klasy 2., natomiast konstrukcje wykorzystujące blachę fałdową jedynie do przenoszenia obciążeń grawitacyjnych i klimatycznych - do klasy 3.
Projektowanie konstrukcji klasy I. i niekiedy klasy 2. wymaga zastosowania odpowiednich procedur analizy i oceny rozwiązali konstrukcyjnych. Norma [52] wskazuje jako źródło szczegółowych informacji Wytyczne Europejskiej Konwencji Konstrukcji Stalowych (ECCS) [13]. Informacje te, dostosowane do warunków w Polsce, zamieszczono również w pracy [101.