1. Umorzenie zobowiązań wg prawa cywilnego.
Umorzenie zobowiązania wg ius civile dokonywało się z mocy samego prawa (ipso iure) i powodowało
Rzeczywiste wykonanie zobowiązania to solutio. przy długach pieniężnych zwane zapłatą. Jest to najbardziej naturalny sposób rozwiązania węzła obligacyjnego. Rozwiązujący skutek wywierało tylko wykonanie prawidłowe, a na to składał się cały zespół elementów, personalnych i rzeczowych (wykonawca, przyjmujący, treść, czas, miejsce). Dłużnik mógł się zwolnić zobowiązania przez zastępcze świadczenie innego rod/aiu (dalio in solutum), ale tylko za zgodą wierzyciela.
Rozwiązanie węzła obligacyjnego następowało nie tylko przez wykonanie zobowiązania, ale także przez czynności prawne pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem wyrażające zwolnienie dłużnika z zobowiązania. Do formalnych aktów zwolnienia z zobowiązania zaliczamy: acceptilalio i solutio per aes et librom. Nieformalny był contrarius consensus.
Acceptilalio - była aktem przeciwnym do stypulacji. dłużnik zapytywał wieizyciela. czy otrzymał swoją należność i po potwierdzeniu z jego strony był wolny od zobowiązania.
„Stypulacja akwiliatiska" polegała na tym. że zobowiązania z różnych tytułów istniejące pomiędzy tymi samymi osobami sprowadzono najpierw przez nowację do jednego zobowiązania stypulacyjnego. a potem umarzano jc jednym aktem akccptylacji.
Solutio per aes et librom - rzeczywisty akt “odważania" zapłaty przy zastosowaniu formalności analogicznych do mancypacji. Stosowano przy nexum.
Contrarius consensus - tutaj rozwiązanie węzła obligacyjnego następuje przez akt przeciwny do zawiązania. Zasada ta została rozciągnięta na kontrakty konsensualne. Zobowiązanie z takiego kontraktu, jeżeli jeszcze nie zostało wykonane, można było umorzyć przez zgodne porozumiaiie stron. Innym od poprzednich sposobów' umorzenia zobowiązania jest nowacja. Dotychczasowe zobowiązanie ulegało wprawrdzie umorzeniu, ale na jego miejsce powstawało natychmiast inne. z jakimś tylko nowym elementem Istniały pewne warunki powstania nowacji: a) musiało istnieć poprzednie zobowiązanie o jakiejkolwiek treści i o jakimkolwiek charakterze prawnym, b) nowe zobowiązanie musiało powstać zamiast dawnego, a nic obok. c) nowe zobowiązanie musiało wnosić coś nowego.
Do innych przypadków zgaśnięcia zobowiązań ipso iure zalicza się:
eon fu sio - zejście się wierzytelności i długu w jednej osobie, najczęściej przez dziedziczenie dłużnika po wierzycielu lub odwrotnie
concursus causarum lucraliiarum - ..zbieg tytułów nieodpłatnych" zachodzi wtedy, gdy ktoś otrzymał już nieodpłatnie rzecz indywidualnie oznaczoną, a ponadto ta sama rzecz należała mu się nieodpłatnie jeszcze z innego tytułu
niektóre zobowiązania gasły pr zez śmierć jednej ze stron (przy zobowiązaniach z deliktów). albo przez przypadkowe zniszczenie rzeczy ind>widualnie oznaczonej