WYKŁAD I
Bibliografia:
1. A. Niczyperowicz- „Dziennikarstwo od kuchni", Poznań 2001,
a) Dokumentacja prasowa- świat wycinków i analiz,
b) Dział łączności z czytelnikami- redakcyjny konfesjonał,
c) Wywiad to nie tylko rozmowa.
2. „Źródła informacji dla dziennikarz"
3. „ABC dziennikarstwa", Warszawa 2002, T. Lis, M. Ziomecki.
Warunki zaliczenia przedmiotu: frekwencja, kolokwium, artykuł.
Źródła informacji:
1. Polityka- sejm, senat, partie polityczne, ministerstwa, premier, prezydent, itp.
2. Policja
3. Prokuratura, sądy
4. NIK
5. IPN, archiwa, biblioteki
6. GUS
7. KRS
8. Samorządy
9. Inne instytucje.
Jakie można dodać inne źródła, żeby tekst był bardziej interesujący?
Np. human story, statystyki, badania.
Art. 12 prawa prasowego: rozmówca może zastrzec swoje dane osobowe w rozmowie; zachowanie w tajemnicy źródła informacji; interes drugiego człowieka ponad wszystko.
Dziennikarstwo wcieleniowe- dziennikarz wtapia się w jakąś grupę
Podział źródeł dziennikarskich:
la. Zastane (gotowe): przedruki z prasy, radia, telewizji, internet, oficjalne strony urzędów, itp.
lb. wywołane (to, co dziennikarz sam może wydobyć): wywiady, archiwa.
2a. formalne (oficjalne):
- zewnętrzne: oficjalne dokumenty, biuletyny, sprawozdania, instytucje, serwisy prasowe, rzecznicy prasowi, komentatorzy, dokumenty;
- wewnętrzne: zasoby redakcyjne, wewnętrzne bazy danych, nieformalne źródła 2b. nieformalne (nieoficjalne):
- zewnętrzne: źródła osobowe jako świadkowie wydarzeń i źródła poznawcze jako równe obserwacje; informacje zaczerpnięte od informatorów, nasza wiedza, doświadczenie życiowe,
- wewnętrzne: normy i reguły postępowania dla dziennikarzy, wiedza i wykształcenie 3a. on the record
3b. off the record