100554

Przekaz pornograficzny w sposób negatywny ujawnia, że piękno jest ściśle związane z prawdą i dobrem. W przekazie pornograficznym nie ma piękna. W pornografii i pomowizji prawda ludzkiego ciała zostaje zdegradowana, a dobro zniszczone. Jest to pogwałcenie prawdy, dobra i piękna w znaczeniu uniwersalnym.

Pornografia jest ciężką winą. Władze cywilne powinny zabronić wytwarzatiia i rozpowszechniania materiałów pornograficznych f KKK 2354)

Szacunek dla człowieka nie może być budowany na ozorach piękna. Jest to zobowiązaniem bezwzględnym dla każdego. Nawet braki morał nenie mogą zdegradować, czy zniszczyć szacunku dla człowieka Zadaniem piękna jest wzajemne wiązanie ludzi między sobą. Prawda i dobro stawiają człowiekowi wymagania. Są dla niego wyzwaniem. Piękno natomiast przykuwa uwagę, niejako bierze w posiadanie. Sztuka, która pragnie służyć pięknu, a lekceważy zasady metafizyki i moralności, nie wypełnia swego zadania. Zadaniem sztuki jest integralny rozwój człowieka i społeczeństwa. Pięknie twórca musi pizekazać prawdę i dobro. O pięknie stanowi nie tylko treść, ale forma przekazu (dla dziennikarza). Forma przekazu także mija się z pięknem, kiedy mija się z prawdą. Język przekazu musi zachować właściwe konwencje.

Język nie może być językiem iluzji, bo tym samym wprowadza iluzje w życie publiczne. Nie może być zanegowaniem słów drogowskazów i kluczy. Zabiegi dot. Wprowadzania nowych pojęć niszczą tożsamość człowieka.

Środki przekazu, aby służyły prawdzie, dobru i pięknu, muszą mieć właściwą koncepcję osoby jako podmiotu, któremu dziemiikarz jest winien szacunek. Jan Paweł II powiedział do dziennikarzy: Pracujący w dziedzinie środków przekazu wzywam was, byście nie przedstawiali człowieka u sposób okaleczonym i zniekształcony, człowieka zamkniętego na prawdziwie ludzkie wartości

Byście dawali miejsce temu, co transcendentne, temu co czyni człowieka bardziej człowiekiem.

Byście nie drwili z wartości religijnych, nie pomijali ich, nie interpretowali na podstawie ideo!ogicznych schematów.

Byście nie szerzyli zepsucia w społeczeństwie, a szczególnie w wśród młodzieży, przez przekazywanie z upodobaniem i natarczywością obrazu zła, przemocy, upadku moralnego poprzez ideologiczne manipulowanie i sianie niezgody. (Seul. 1984)