MONARCHOMACHOWIE
S doktryna inspirowana kalwinizmem, skrajnie antykiólewska, głowią tezą jest prawo do obalenia tyrana i tyranobójstwa;
s przedstawicielem umiarkowanym jest FrancoisHotman, porównywał (Franco-Gallia 1573 r.) ustrój średniowiecznej Francji (dziedziczne królestwo, lud mógł usuwać złych władców) z absolutyzmem, uzdrowienie widział w powrocie znaczenia Stanów Generalnych;
S nurt radykalny: idea suwerenności ludu, wywiedziona historycznie z umowy z władcą, treścią jej było przekazanie władzy delegowanej, najważniejsze uprawnienia lud zatrzymał; ta umowa wiąże monarchę, za jej zerwanie może zostać ukarany; elementy antyindywidualizmu (pojęcie ludu jako twora rozumnego), opór nie może być dzieleni osoby prywatnej, ew. urzędnik jako przedstawiciel ludu; on też powinien kontrolować monarchę (teza jest proarystokratyczna); ludzie są jednak nierozumni, dali się zwieść i zapomnieć o swoich prawach, trzeba im przypominać o nich.
J Monarehomachowie nazywani są inaczej tyranobójcami, królobójcami. Byli oni silnie związani z reformacją kalwińską. W absolutyzmie władzy widzieli przeszkodę na drodze do kariery i społecznego awansu. Najwybitniejszymi przedstawicielami byli F. Hotman. T. Beza. J. Boucher.
S Podstawową ich tezą była idea suwerenności ludu. Jego zwierzchnictwo ma wsparcie w historii. Określił on stanowisko władcy w umowie, kiedy tworzył państwo. Umowa ta była pojmowana analogicznie do „przymierza” ludu z Bogiem, w której Bóg byl gwarantem i stróżem.
S Król jest niższy od ludu, ale jest usytuowany ponad jednostką. Opór przeciwko władzy nie może być więc dzieleni osoby prywatnej - prawo do niego ma dygnitarz, arystokrata jako reprezentant ludu Monar ehomachowie uważali, że w każdym państwie istnieje suwerenna władza, za której pogwałcenie królowi grozi śmierć