103212

konsultant.

Biegły może występować w roli konsultanta czyli osoby biorącej udział w różnych czynnościach procesowych, podczas których służy organowi procesowemu radą, wskazówka i pomocą czyli w przeprowadzeniu każdego dowodu, oględzinach, przesłuchaniach. Jego dokonania nie są samoistnym źródłem dowodowym. Jest to instytucja pozakodeksowa. Specjalista.

Podobną, choć głównie tylko funkcję usługową pełnią specjaliści. Wzywa się ich w celu wykonania czynności technicznych, np. pomiarów, obliczeń, zdjęć, utrwaleń śladów niezbędnych do przeprowadzenia oględzin, eksperymentu, ekspertyzy, przeszukania lub zatrzymania rzeczy (art. 205 §1 KPK). Można wśród nich wyróżnić dwie kategorie: specjalistów będących funkcjonariuszami organów procesowych (w szczególności Policji) oraz pozostałyrh specjalistów („cywilnych”). Zgodnie z art. 205 §2 KPK specjalistę, który nie jest funkcjonariuszem organów procesowych należy przed przystąpieniem ich do dokonania czynności wezwać do złożenia przyrzeczenia, którego treść określa przepis art 205 §2 zd. 2 KPK. W protokole czynności dowodowej należy podać dane osobowe i specjalność specjalisty, także miejsce pracy i stanowisko oraz rodzaj i zakres wykonanych przez niego czynności. Do specjalistów stosuje się odpowiednio przepisy o biegłycli, jednakże ich powołanie nie wymaga formy postanowienia, nie odbiera się przyrzeczenia jakie składa biegły i co wynika z charakteru ich czynności, nie sporządzają oni opinii. W razie potrzeby specjalistów można przesłucliiwać w charakterze świadków.

Daktyloskopia.

Jest to dział w kryminalistyce zajmujący się metodami identyfikowania człowieka na podstawie linii papilarnych, czyli listewek znajdujących się na wewnętrznych powierzchniach palców i dłoni oraz na dolnych powierzchniach stóp. Już dawniej w Asyrii i Babilonii celowo oznaczano pochodzenie jakiegoś przedmiotu a w Grecji pieczętowano dokumenty. Już w III w. P.n.e. Chińczycy identyfikowali człowieka na podstawie jego linii papilarnych, a już w VII-X w n.e. stworzyli oni pierwszą w świecie klasyfikację daktyloskopijną. Podstawy naukowe do stosowania i wykorzystywania daktyloskopii stworzyli głownie: Malpliigi, W.J. Herschel, J.E. Purkynje, H. Faulds, F. Galton, E.R. Henry. Daktyloskopia umożliwia ustalenie czy pobrane odciski linii papilarnych od osoby podejrzanej o popełnienie określonego czynu są identyczne z pozostawionymi na miejscu zdarzenia, jak również kim jest podejrzany, i czy osoba ta była już wcześniej daktyloskopowana w związku z jakimś zdarzeniem i jakie wtedy dane podała o sobie. Pozwala ona również na określenie tożsamości osób, które nie są w stanie podać swoich danych ze względu na chorobę, stan nieprzytomności oraz na określenie tożsamości zwłok ludzkich, przy których nie znaleziono żadnych dokumentów, jeśli osoba ta była już wcześniej daktyloskopowana. Badania daktyloskopijne są jednym z podstawowych działów techniki kryminalistycznej, najbardziej pożytecznym w identyfikacji osób i zwłok. Cheiroskopia. Podoskopia. Poroskopia.

Z daktyloskopią jest ściśle związana: cheiroskopia, od greckiego cheir - ręka, czyli dziedzina zajmująca się identyfikacją człowieka drogą badań odbitek linii papilarnych znajdujących się na wewnętrznej stronie dłoni; jak również podoskopia badająca odbitki linii papilarnych na stopach czyli metoda identyfikacji człowieka na podstawie linii papilarnych występujących na palcach i powierzchniach spodnich stóp oraz poroskopia badająca odbitki kanalików potowych czyli metoda identyfikacji człowieka na podstawie lysunków otworów kanalików potowo-tłuszczowych i porów.