103220

ODRÓŻNIJ WZORY UNII PAPILARNYCH.

Ogólny układ linii papilarnych tworzy różne wzory tj. wzory wirowe - występujące u 30% populacji, w tym spiralne, dwupętlicowe, złożone, dwu lub więcej deltowe; wzory pętlicowe - występujące u około 64 % ludności, w tym prawe i lewe, ulname i radialne; oraz wzory łukowe- występujące u 5 % ludności, w tym bezdeltowe i najrzadsze z odmianą wzoni namiotowego. Elementami poszczególnych wzorów są: podstawa, pokrywa, centrum, delta, rysunek wewnętrzny (rdzeń), linia Galtona, indeks i minucje. Podstawę wzoru stanowi w jego dolnej części poziomy układ linii papilarnych, pokrywę zaś kształtują linie papilarne tworzące luki w górnej części wzoru. Centrum czyli jądro wzoru tworzy termin wewnętrzny, Deltę tworzą linie papilarne przebiegające równolegle i rozchylające się w pewnym punkcie na kształt lejka. Obejmują one część centralna wzoru czyli rdzeń. Deltę określa się jako konfigurację linii papilarnych możliwych do wpisania w trójkąt, jest ona zarazem elementem mającym istotne znaczenie przy odróżnianiu poszczególnych wzorów linii papilarnych. Punkt wyznaczony w obrębie delty stanowi termin zewnętrzny. Linia, odcinek powstała w wyniku połączenia obu terminów, zewnętrznego i wewnętrznego nazywany jest linią Galtona, natomiast liczba przecięć przez nią elementów linii papilarnych składa się na wartość zwaną indeksem. Rdzeń czyli rysunek wewnętrzny jest najbardziej bogatą i różnorodną częścią wzoru, gdyż składają się na niego linie tworzące charakterystyczne kształty najczęściej pędice, koła, łuki, owale spirale i elipsy. Minucje są natomiast najbardziej charakterystycznymi cechami ukształtowania linii papilarnych w wyniku czego są najbardziej diagnostycznymi właściwościami poszczególnego rysunku linii papilarnych. To właśnie minucje umożliwiają na dokładne odróżnienie określonych odbitek pobranych od różnych osób. Wzory łukowe są wzorami najprostszymi i najmniej urozmaiconymi, wzory łukowe proste charakteryzują się brakiem delty i rdzenia. Linie papilarne we wzorach łukowych przebiegają w poprzek wzoni w postaci łuków, mających swoje wzniesienia w środkowej części wzoni. Wzoiy łukowe namiotowe różnią się od wzorów łukowych prostych głównie tym, że w centmm mają jeden lub kilka elementów, przeważnie odcinków, które są ustawione pionowo lub ukośnie do podstawy wzoni i tworzą tzw. maszt. Natomiast podstawowymi elementami budowy rdzenia wzorów pętlicowych są linie papilarne ukształtowane w kolejno zawierające się pędice. Wzór pętlicowy musi posiadać: tylko jedną deltę, przynajmniej jedną dobrze wykształtowaną pędicę, oraz przynajmniej jedną linię papilarną, przecinającą linię Galtona We wzorach pędicowych prawych nóżki pętlic skierowane są w prawo, natomiast we wzorach pędicowych lewych - w lewo Wzory wirowe charakteryzują się najbardziej urozmaiconą budową. Ich rdzeń tworzą koła, elipsy spirale, zwijające się pętlice oraz kombinacje rożnych wzorów Ogólnie można stwierdzić, ze do wzorów wirowych należą także wzory linii papilarnych, które mają przynajmniej dwie delty oraz występujące przed mmi linie zakrzywione, linie te me mogą łączyć się z żadną z delt na odcinku wyznaczonym przez centmm wzoni oraz środek delty.