Niech szybkość obiegu pieniądza Vm wzrośnie do 10. Aby utrzymać równowagę na rynkach finansowych (brak inflacji) ilość pieniądza M powinna ulec zmniejszeniu do M=30. Tylko wtedy: 30x 10 = 150x2
Bank centralny zatem musi na bieżąco kontrolować tempo obiegu pieniądza w gospodarce i w przypadku jego przyspieszenia elastycznie zmniejszać podaż pieniądza. W przeciwnym razie pojawią się tendencje inflacyjne.
Również walka z inflacją odbywa się dwutorowo: poprzez spadek podaży pieniądza (element restrykcyjnej polityki monetarnej); poprzez oddziaływanie na tempo obiegu pieniądza w gospodarce (np. przez wzrost stóp procentowych od depozytów- tzw. uspokojenie rynku) patrz: polityka Balcerowicza
Motywy popytu na gotówkę:
1. motyw transakcyjny
Część transakcji w gospodarce zawierana jest zawsze przy użyciu gotówki. Można tu wymienić drobne transakcje handlowe (np. zakup chleba, gazet, drobne zakupy spożywcze), transakcje będące wynikiem niechęci pewnych grup społecznych (np. ludzi starszych) do użycia kart kredytowych, etc, czy tez transakcje nielegalne.
Ma tu miejsce zależność dodatnia: im większy dochód narodowy tym więcej transakcji (w ujęciu wartościowym) zawieranych jest przy użyciu gotówki i tym większy popyt na pieniądz i odwrotnie, wraz ze spadkiem dochodu narodowego popyt na gotówkę maleje
2. motyw przezornościow v
wiąże się z chęcią posiadania pieniędzy „na wszelki wypadek”, w celu realizacji nieoczekiwanych zakupów
3. motyw spekulacyjny
ma miejsce wtedy, gdy przewidujemy spadek wartości innych aktywów, a zatem rosną korzyści względne z utrzymywania gotówki