Historia fio/ofii - Wolfgang I efcni/ i
Wolfgang Leibniz (1646 - 1716)
• filozof niemiecki, autor „Monadologii"
• źródłem inspiracji dla Leibniza byli Kartezjusz, Spinoza i Locke
• próba zjednoczenia przeciwstawnych wątków i przewartościowania właściwości tradycji
• podział substancji
o substancje proste (monady) - nasza jaźń i dusza, której stałość i nierozdzielność świadczy o jej substancyjnym charakterze
• świat i cała rzeczywistość składa się z monad
o substancje niematerialne, niepodzielne, nie podlegające oddziaływaniom wewnętrznym
o nie mogą być unicestwione ani wytworzone o różnią się między sobą doskonałością (zdolnościami poznawczymi) o tworzą strukturę hierarchiczną
■ najniżej są ciała organiczne
■ najwyżej jest Bóg
o działanie monad jest uporządkowane dzięki harmonii ustanowionej przez stwórcę o dążą do doskonalenia i zmieniają swój stan przechodząc z jednego do drugiego (percepcja)
o współdziałają ze sobą i tworzą jeden żywy organizm, w którym dominuje centralna monada
• świat nie jest doskonały, ale został stworzony przez Boga w najdoskonalszy z możliwych sposobów
• zlo
o zło metafizyczne - rzeczy stworzone nie mogą być doskonałe o zło fizyczne - często jest usprawiedliwione o zło moralne - grzechy, następstwo ludzkiej wolności