45284

Wolfgang Leibniz (1646 - 1716)

filozof niemiecki, autor „Monadologii”

źródłem inspiracji dla Leibniza byli Kartezjusz, Spinoza i

Locke

próba zjednoczenia przeciwstawnych wątków i przewartościowania właściwości tradycji podział substancji

substancje proste (monady) - nasza jaźń i dusza, której stałość i nierozdzielność świadczy o jej substancyjnym charakterze

świat i cała rzeczywistość składa się z monad

substancje niematerialne, niepodzielne, nie podlegające

oddziaływaniom wewnętrznym

nie mogą być unicestwione ani wytworzone

różnią się między sobą doskonałością (zdolnościami

poznawczymi)

tworzą strukturę hierarchiczną najniżej są ciała organiczne najwyżej jest Bóg

działanie monad jest uporządkowane dzięki harmonii

ustanowionej przez stwórcę

dążą do doskonalenia i zmieniają swój stan

przechodząc z jednego do drugiego (percepcja)

współdziałają ze sobą i tworzą jeden żywy organizm, w

którym dominuje centralna monada

świat nie jest doskonały, ale został stworzony przez

Boga w najdoskonalszy z możliwych sposobów

zło

zło metafizyczne - rzeczy stworzone nie mogą być doskonałe

zło fizyczne - często jest usprawiedliwione

zło moralne - grzechy, następstwo ludzkiej wolności