101004

ŁSlMimki społeczne- rozwój wielkiej własności wywarł decydujący wpływ na rozwarstwienie społeczne w państwie frankońskim (różnica również z pochodzenia etnicznego - państwo charakter związku osób)

•wolni- wszyscy ludzie byli w społeczeństwie pierwotnym równi. W Vlw występowały już kategorie uprzywilejowane, które były dironione główszczyzną. Wyłoniła się grupa frankońskiej arystokracji, która zlała się z arystokracja pochodzenia rzymskiego

ft-oceres, opdmates- osoby żyjące w otoczeniu króla, hrabiowie, biskupi itp. W dobie karoliiiskiej stanowili seniorów- dali początek późmejszej szlachcie: rycerze

*półwolni i niewolni różnica miedzy nimi ulęgała zatarciu. Liczba niewolników malała, gdyż stawali się poddanymi w zamian za rentę feudalną G.Wasalstwo i beneficjum

Obok poddaństwa (typowego dla feudalizmu) wykształcił się ustrój lenny (dotyczy wzajemnych powiązali pomiędzy feudałami oraz ich stosunku do monarchy), poszczególni feudałowie mieli określone miejsce w hierarchii feudalnej jako wasale dzierżący od króla albo od innych seniorów ziemię w zamian za służbę wojskową albo jako seniorzy w stosunku do własnych wasali. Ustrój lenny wywodzi się z dwóch pierwotnie odrębnych instytucji rozwiniętych w państwie frankońskim mianowicie z wasalstwa i bebeficium:

•stosunek wasalny był stosunkiem osobistym. W obu oddawali się pod opiekę króla lub innych możnych (seniorów) i zobowiązywali się wobec nich przysięgą do wiernej shiżby dożywotniej jako wasale. Akt ten nosił nazwę komendacji. Pierwotnie zakres obowiązków jakie przyjmowali wasale w zamian za opiekę seniorów nie był ściśle określony. Z czasem głównym obowiązkiem wasali stała się konna służba rycerska na zawołanie seniora; wynikało z braku poczucia bezpieczeństwa

&47- królewski kapitularz z Mersen- nakazywał wszystkim wolnym wybrać sobie seniora, a wszystkich seniorów zobowiązał do stania się wasalami królewskimi. W razie śmierci wasala komendację składali jego dziedzice (stosunek wasalny przekształcił się w stosunek dziedziczny)

•system beneficjalny- stosunek rzeczowy miedzy feudałami. Początkowo było to nadanie przez króla ziemi w dziedziczną i pełną własność. Za Karolingów rozumiano nadawaiue ziemi jedynie dożywotnio w użytkowanie (własność pozostawała przy nadawcy). Początkowo było dożywotnie. Było również darem i nie nakładało na beneficjusza żadnych obowiązków. Stało się dziedziczne, gdyż utrwaliła się już dawiuej zasada przenoszenia komendacji wasalnych z ojca na syna: nadawali królowie panowie i seniorzy

1L USTRÓJ PAŃSTWA

1.    Charakter patrvinonialiiv królestwa- dawna tradycja wojenna wyrażała się w działalności wieców i w elekcyjności króla, którego zakres działania był bardzo ograniczony.

Lex ftancorum- król Franków- tytulatura króla. który nie był królem Francji lecz ludu Franków. W dobie Merowingów król miał obowiązki jedynie w stosunku do Franków, a inne ludy były tylko ludami podbitymi. Po latach nastąpiło zniesienie gntp etnicznych. Za Karola Wielkiego władza królewska rozciągała się na wszystkich poddanych

Państwo przybrało charakter monarchii patryinonialnej i utrzymało ten charakter do końca swego istnienia

2.    Podział państwa- miedzy członków rodu królewskiego, a godność królewska stałą się dziedziczna (zasadę dziedziczenia tronu wprowadził Klodwik). Całe królestwo po śmierci króla podlegało podziałowi na dzielnice między jego potomków; walki między potomkami

VIIw- zjednoczenie państwa przez Karola Wielkiego

843 traktat w Verdun- koniec podziałów (poza działem Lotariusza)- monarchia przekształcona w elekcję, elekcja tronu była wyrazem uzyskania wpływów w państwie przez możnowładztwo

3.    Zakres władzy królewskiej- silna: uzasadnienie koncepcji patrymonialnej- królowie dysponowali sprawami państwowymi jak swoją własnością Władza królewska ulęgała ograniczeniom . zależnie od układu sił społecznych i autorytetu króla. Władza króla frankońskiego rozciągała się na następujące dziedziny;

•    sprawy wojny i pokoju, władza wojskowa shiżąca obronności kraju

•    czuwał nadpax regia (pokojem królewskim) broniącym wszystkich mieszkańców, jego naniszenie było bardzo wysoko karane

•    zwierzchnictwo sądowe- sąd królewski był sądem właściwym dla wszystkich spraw, w konkurencji z właściwością innych sądów w kraju (umożliwiło mu powołanie przed swój sąd wszystkich spraw, których rozsądzeniem był zainteresowany)

•    władza wykonawcza- baiuius- prawo do wydawania rozkazów (naruszenie bannus było wysoko karane) - z czasem ustawodawcza ( na wzór rzymski)

•    bliska współpraca państwa i Kościoła- władza świecka ingerowała w sprawy kościelne. Królowie obsadzali biskupstwa i urzędy kościelne, zwoływali synody, ogłaszali uchwalone na nich prawa i zapewniali wykonanie ich; kościół popierał królów jako prawodawców, państwo otoczyło opieką kościół

4.    Cesarstwo