Strącający się Fe(OH)a wydziela sie z roztworu w postaci submikroskopowych kryształów Fe2C>3 * nH^O.
Jednocześnie z tym procesem zachodzi adsorbcja jonów Fe3’ na powierzchni kryształów (z wbudowaniem ich w sieć krystaliczną), oraz reakcje, w wyniku których do roztworu uwolnione zostają jony Cl' (adsorbcja Fe3' na powierzchni kryształów soli zasadowych, reakcje powierzchniowe Fe(OH)3 z solami żelaza). Wszystkie te procesy powodują, że cząstki hydratu Fe(OH)3 uzyskują na tyle duży ładunek dodatni, aby pod wpływem wprowadzonego elektrolitu tworzą zol.
3.1. Przygotowanie 0,25n roztworu FeCh
3.2. Przygotawanie roztworów elektrolitów:
0,001 n ł<4(Fe(CN)6)
0,001 n Ki(Fe(CN)6)
0,02 n Na2S04
3.3. Otrzymanie uwodnionego zolu Fe^ poprzez powolne wkroplenie 62,5 ml 0,25 n FeCl3
do 250 ml (doprowadzonej do wrzenia w płaszczu grzejnym) wody.
3.4. Miareczkowanie próbki zolu (10 ml) roztworem elektrolitu do momentu zaobserwowania
zmętnienia (zajścia koagulacji).
4.1.Przeliczenie stężeń roztworów
FeClj |
K,(Fe(CN)6) |
K,(Fe(CN)b) |
Na^SOj | |
zadana objętość (ml] |
1000 |
250 |
250 |
500 |
zadane stężenie n |
0,25 |
0,001 |
0,001 |
0,02 |
masa molowa |g moll |
162,5 |
368 |
329 |
322,21 |
gramorównoważnik Eq [val| |
54,17 |
92 |
109,6 |
161,1 |
stężenie Eq/I |g| |
13,5 |
0,092 |
0,11 |
3,2 |
stężenie molowe (mol/l| |
0,083 |
2,5 10'4 |
3,34 10J |
9,93 10'3 |
Użyte wzory:
m
n = — M
z
2